لیبرال ها سیاست های مهاجرتی جدید را در نامه ای مشخص کردند

لیبرال ها سیاست های مهاجرتی جدید را در نامه ای مشخص کردند
مدیریت ورود بیش از یک میلیون مهاجر دائم جدید و ایجاد برنامه نامزدی جدید از جمله مهم ترین وظایفی هستند که جاستین ترودو به وزیر مهاجرت، پناهجویی و شهروندی جدیدش، Marco Mendicino سپرده است.

این مسئولیت ها و موارد دیگر در نامه Mendicino که روز جمعه توسط دولت فدرال منتشر شد وجود دارند.

در این نامه شگفتانه ای وجود ندارد و مطابق سیاست های اعلام شده قبلی حزب لیبرال میباشد. همچنین مواردی که لیبرال ها در کمپین انتخاباتی شان برای دوره جدید قول دادند نیز در آن به چشم میخورد.

موارد کلیدی این نامه عبارتند از:

اطمینان حاصل کردن از اجرای موثر افزایش تدریجی مهاجران کانادا مطابق برنامه برای سالهای 2020 تا 2022، که بر یک میلیون ساکن دائم که در آن زمان وارد کانادا خواهند شد موثر خواهد بود.
اگر تغییرات اخیر برنامه مهاجرتی نشانه تغییرات آتی نیز باشند، دولت فدرال تا سال 2022 سالیانه 10,000 نفر بر تعداد افرادی که اقامت دائم دریافت میکنند خواهد افزود.
این به این معنی است که کانادا در سال 2020، 341,000 نفر، در سال 2021، 350,000 نفر و در سال 2022 نیز حدودا 360,000 مهاجر جدید خواهد پذیرفت.

همکاری با استان ها و مناطق برای تمرکز بر اسکان با کیفیت به گونه ای که از اسکان و جایگیری مناسب کانادایی های جدید اطمینان حاصل شود. این امر نیازمند این است که اطلاعات با دقت بررسی شوند تا نتایج دقیق اندازه گیری شوند.
کانادا بیش از هر کشور دیگری برای اسکان و جایگیری مناسب مهاجران هزینه میکند تا مطمئن شود که مهاجران برای بازار کار آماده می شوند، مهارت های زبانی شان را تقویت میکنند، در جامعه جا می افتند و با کانادایی ها همرنگ میشوند. این امر سالیانه بیش از 1.5 میلیارد دلار برای دولت هزینه دارد.

معرفی برنامه نامزدی شهری(Municipal Nominee Program) که به اجتماع های محلی، اتاق بازرگانی و شوراهای کاری اجازه دهد به صورت مستقیم اسپانسر مهاجران دائم شوند. حداقل 5,000 فضای جدید برای این برنامه اختصاص خواهد یافت.
ایجاد برنامه نامزدی شهری یکی از وعده های انتخاباتی است, و هدف آن این است که مهاجران را به شهرهایی, غیر از شهرهایی بزرگ کانادا مانند مونترال، اتاوا، تورنتو و ونکوور بفرستد.
برنامه نامزدی شهری می تواند به شهرهای کم جمعیت تر برای جذب مهاجر مناسب با نیازهایشان کمک کند.

همچنین اقداماتی برای دائمی کردن برنامه آزمایشی مهاجرتی آتلانتیک Atlantic Immigration Pilot انجام شود. حداقل 5,000 فضای جدید به این برنامه اختصاص داده خواهد شد.
برنامه مهاجرتی آتلانتیک در جذب مهاجر به استان های آتلانتیک کانادا یعنی نیوفاندلند و لابرادور، پرینس ادوارد آیلند، نوا اسکاشیا و نیوبرونزویک موفق بوده است و از زمان آغازش در سال 2017، بیش از 4,000 مهاجر را به این نقطه آورده است. دائم کردن این برنامه باعث افزایش جذب مهاجر توسط این برنامه و کمک بیشتر به رشد اقتصادی در این منطقه خواهد شد.

ایجاد برنامه ای برای از بین بردن هزینه های کسب حق شهروندی برای افرادی که از الزامات لازم برای کسب آن برخوردار میباشند.
در واکنش به این نظر که هزینه های دریافت حق شهروندی کانادا بسیار بالا میباشند، دولت قصد دارد این هزینه ها را کاملا حذف کند. مطابق پیش بینی ها، اگر این طرح اجرایی شود، درصد مهاجرانی که حق شهروندی را کسب می کنند 40 درصد افزایش خواهد یافت.

حمایت از وزیر امنیت عمومی و سازماندهی اورژانسی در مهاجرت غیر معمول، که شامل استراتژی جدید Border Enforcement و ادامه همکاری با آمریکا برای مدرنیزه کردن موافقتنامه Safe Third Country میباشد.
این موافقتنامه که در سال 2002 تصویب شد افرادی را که میتوانند در مرز آمریکا و کانادا درخواست حضور در کمپ پناهندگان بکنند محدود می کند، برنامه ای که در دوره اول حکومت لیبرال ها برایشان بسیار آزاردهنده بود. از سال 2017، بیش از 50,000 نفر با استفاده از مشکلی که در این موافقتنامه وجود داشته است بعد از رد شدن از مرز کانادا و مناطق مشخص شده درخواست کمپ کرده اند. بستن این مشکل یکی از اهداف اصلی مدرنیزه کردن این موافقتنامه میباشد، اما مسئولین آمریکایی تمایل کمی برای انجام این کار نشان داده اند.

با همکاری وزارت زنان و برابری جنسیتی و توسعه اقتصادی مناطق روستایی اقداماتی انجام شود تا برنامه آزمایشی برای تشویق مهاجران جدید کانادا به سکونت در مناطق روستایی ایجاد شود.
این پاراگراف نشان میدهد که دولت فدرال به دنبال برنامه های بیشتری برای جذب مهاجران به مناطقی غیر از شهرهای بزرگ در کانادا است. به علاوه PNP, AIP و MNP دولت فدرال همچنین Rural and Northern Immigration Pilot (RNIP) را نیز دارد که هدف آن توزیع بهتر مهاجران در سراسر کشور است.

موارد حذف شده مهم
با این که نامه های احکامی چنینی معمولا مقایسه ای نیستند، اما موارد حذف شده ای نیز در آن وجود دارد.

برای مثال، اشاره ای به برنامه پدربزرگ و مادربزرگ ها که طی دهه اخیر به چالش های مختلفی برخورده است وجود ندارد.

همچنین، دولت فدرال قبلا تلاش هایی برای ورود کارآفرینان و سرمایه گذاران میکرد، اما قدمی عقب گذاشته است و طی سالهای اخیر این کار را به عهده استان ها گذاشته است.