بحران کرونا و افزایش خودکشی زنان در ایران
ایران اینترنشنال: گزارش‌ها نشان می‌دهد موارد خودکشی ناشی از تشدید فشارهای روانی و اجتماعی در پی بحران شیوع کرونا میان زنان جوان در ایران در حال افزایش است.
عصر جمعه ۲۶ اردیبهشت‌ماه یک زن جوان در تهران پس از سه ماه قرنطینه خانگی بدون ترک منزل، خود را از طبقه ششم یک ساختمان به پایین پرت کرد و جانش را از دست داد.
وبسایت خبری تابناک نوشته که پس از کشف جسد از سوی ماموران کلانتری کیانشهر، مشخص شد او دچار نگرانی از ابتلا به کرونا بوده و با وجود عدم سابقه مشکل روحی و روانی، قرص آرام‌بخش مصرف می‌کرده است.
پیش از این مجتبی ناجی، معاون اجتماعی اداره کل بهزیستی اصفهان، روز دوم اردیبهشت‌ماه در گفت‌وگویی با خبرگزاری ایمنا تایید کرد که طی اسفندماه و در پی شیوع کرونا علاوه بر افزایش ۴۰ درصدی همسرآزاری، افکار اقدام به خودکشی نیز ۵۰ درصد در این استان افزایش یافته است.
پیش از این نیز گزارش‌هایی از خودکشی‌های مرتبط با کرونا منتشر شده بود.
ایران اینترنشنال روز ۲۴ فروردین در گزارشی به بررسی دست‌کم سه مورد خودکشی مرتبط با این بیماری و همچنین فشارهای اقتصادی و روانی ناشی از کرونا پرداخت.
در یک مورد، مادر و پسری در تهران پس از جان باختن پدر خانواده در اثر ابتلا به کرونا و افسردگی ناشی از «عدم برگزاری مراسم سوگواری» در روزهای قرنطینه و «ناراحتی از برخورد اطرافیان» یکی پس از دیگری دست به خودکشی زدند.
در موردی دیگر نیز دختری ۱۲ ساله در ایلام به دلیل مشکلات معیشتی و تنگدستی خانواده و عدم خریداری لباس عید نوروز دست به خودکشی زد و جانش را از دست داد.
فشار و اضطراب‌های ناشی از بحران کرونا به شکل‌های مختلف منجر به جان باختن افراد شده است.
خبرگزاری مشرق روز ۱۲ اردیبهشت‌ماه به نقل از آرش جعفریه، رییس بیمارستان «امیراعلم» در تهران، ضمن اشاره به کاهش ۹۰ درصدی مراجعه بیماران به این مرکز درمانی طی بحران کرونا نوشت «ترس ابتلا به کرونا» دلیل عدم مراجعه به بیمارستان و تشدید بیماری‌ها به سطح ناعلاج بوده است.
جعفریه در این زمینه گفت: «برخی از بیماران ما در لیست اعمال جراحی قبلی بودند، پس از بحران کرونا متوجه شدیم که به دلیل همان بیماری زمینه‌ای جان خود را از دست داده‌اند و این افراد به دلیل ترس از ابتلا به کرونا به بیمارستان مراجعه نکرده بودند.»
افزایش آمار خودکشی زنان در شهرستان‌ها
طی فروردین و اردیبهشت‌ماه موارد متعددی از خودکشی میان زنان جوان در شهرستان‌های مختلف گزارش شده است.
در گرگان روز ۱۵ فروردین‌ماه یک دختر جوان خود را از روی یک پل هوایی به پایین انداخت و جانش را از دست داد. در همین شهر، یک اقدام به خودکشی ناموفق از سوی دختری ۱۴ ساله در روز ۱۷ اردیبهشت‌ماه گزارش شد.
روز بیستم فروردین‌ماه در استان فارس روابط عمومی مرکز مدیریت حوادث و فوریت‌های پزشکی اعلام کرد که دختر ۱۸ ساله با پرتاب از پل رودخانه گلدشت معالی آباد شیراز خودکشی کرده است.
کمی بعد از آن، روز ۲۵ فروردین‌ماه برخی رسانه‌ها گزارش دادند یک زن جوان در تهران، به گفته شوهرش، با خوردن قرص دست به خودکشی زده است.
روز نخست اردیبهشت‌ماه تصاویری از اقدام به خودکشی یک دختر ۱۵ ساله در شهر پردیس و تصمیم برای پریدن از روی پل هوایی منتشر شد که با حضور ماموران آتش‌نشانی از تصمیمش منصرف شد.
در غرب کشور، وبسایت حقوق بشری هه‌نگاو ششم اردیبهشت‌ماه در گزارشی نوشت طی هفت روز هفت زن در کردستان دست به خودکشی زده‌اند. «مشکلات خانوادگی» و «فقر و مشکلات مالی» از جمله دلایل مورد اشاره برای این موارد بوده است.
در یک مورد دیگر روز ۱۲ اردیبهشت‌ماه در زنجان یک دختر ۱۸ ساله اقدام به پریدن از پل غیرهمسطح روبه‌روی دادسرای زنجان کرد که منجر به خردشدگی استخوان‌های پا و لگن او شد. دادستان زنجان «مشکلات وتنش‌های شخصی» را علت این تصمیم دانست و از بستری او در بیمارستان روانی «آیت‌الله موسوی» خبر داد.
در همان روز در تبریز سرپرست سازمان آتش‌نشانی از خودکشی ناموفق یک زن دیگر در پی تلاش برای پرت کردن خود از طبقه پنجم ساختمانی در شهرک مرزداران خبر داد.
هشدار کارشناسان، آگاهی مسئولان و عدم اقدام دولت
افزایش خودکشی زنان جوان در حالی همچنان گزارش می‌شود که هم گزارش‌های داخلی وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی پیشتر از افزایش اضطراب و افسردگی به خصوص میان کادر درمانی کشور حکایت داشته و هم کارشناسان درباره تشدید مشکلات روانی در جامعه هشدار داده بودند.
کیانوش جهان‌پور، سخنگوی ستاد ملی مقابله با کرونا، روز ۱۰ فروردین‌ماه تایید کرده بود که کشور طی هفته‌های پس از آن با «سوگ ابراز نیافته» مواجه خواهد شد.
پس از آن نیز وحید قبادی دانا،رییس سازمان بهزیستی تهران، روز ۲۴ فروردین‌ماه تایید کرد تماس‌ها با این سازمان درباره اقدام به خودکشی با روند افزایشی روبه‌رو شده است.
اما پس از آن همچنان مسئولان حکومت درباره برنامه و یا شیوه‌های مقابله و درمان این موضوع در جامعه اظهار نظری نکرده‌اند.
