انتقاد کارشناسان از فرصتهای از دست رفته و اعتماد بیش از حد دولت کانادا به سازمان بهداشت جهانی

انتقاد کارشناسان از فرصتهای از دست رفته و اعتماد بیش از حد دولت کانادا به سازمان بهداشت جهانی
برخی از کارشناسان معتقدند کانادا فرصتهای خوبی را برای ممانعت از گسترش سریع بیماری در کشور از دست داد و درصورتی که سریع تر برخی از اقدامات را انجام می داد ، می توانست خیلی سریع تر از شمار مبتلایان بکاهد. ریان چادهوری جراح گوش و حلق و بینی در بیمارستان رویال الکساندرا در ادمونتون می گوید :« دولت حالا باید اقدامات زیادی برای کنترل این بیماری انجام دهد . اقتصاد ما کاملا متوقف شده و شمار کانادایی های بیکار به حدنصاب تازه ای رسیده . زندگی مردم برای همیشه تغییر کرد.به نظرم زمان زیادی تلف شد تا دولت درک کند موضوع چقدر اهمیت دارد و مشکل چقدر می تواند گسترش پیدا کند. در مقابل دولتهایی چون نیوزلند ، تایوان ، سنگاپور و کره جنوبی خیلی زود با مشاهده شواهدی که ما هم به آنها دسترسی داشتیم ، تصمیم گیری کردند .آنها مرزها را به سرعت کنترل کردند ، ظرفیت تست را به سرعت افزایش دادند و قرنطینه ها از همان ابتدا اجباری بود. کشوری مثل تایوان حتی از همان ابتدا به فکر تولید وسایل پزشکی مورد نیازش افتاد. »

این در حالی است که دکتر ترزا تام مدیر بهداشت عمومی دولت فدرال در ژانویه گفته بود احتمالا کیس هایی از کووید 19 در کانادا خواهد بود ولی شمار آنها بسیار اندک است . در تمام ماه ژانویه و اوایل فوریه پتی هاجو وزیر بهداشت دولت فدرال و سایر مقامات دولت فدرال کانادایی ها را مطمئن کردند که شانس ابتلا به کووید 19 در کانادا اندک است .

با وجود اخبار گسترش بیماری در چین و ایران ، تمرکز اولیه دولت تخلیه کانادایی هایش مقیم ووهان و همچنین مسافران کشتی های کروز بود در شرایطی که ورود پرشمار مسافران از مراکز اصلی بیماری در آن زمان – ایران و چین – به کانادا تداوم داشت و با اینکه قرنطینه مسافران ضروری به نظر می رسید ، اصلا سخت گیری در مبادی ورودی هوایی وجود نداشت چون دولت کانادا با توصیه سازمان بهداشت جهانی مبنی بر عدم بستن مرزها و ممنوعیت مسافرت از برخی کشورها موافق بود. هاجو در این رابطه در 17 فوریه گفت :« تاثیر بلند مدت اجرای بستن مرزها در کنترل بیماری زیاد نخواهد بود و در واقع اصلا تاثیری نخواهد داشت !!»

در مقابل برخی از تحقیقات حکایت از تاثیر این ممنوعیت ها در کند کردن روند گسترش بیماری برای چند روز تا چند هفته داشت . با وجود اینکه سخت گیری در مرزها و یا ممنوعیت مسافرت از برخی کشورها می توانست گسترش ویروس را به تاخیر بیاندازد ، عدم انجام این کار را می توان بزرگترین اشتباه دولت دانست و شاید یک ماه بعد که دولت فدرال مرزها را به روی تمامی افراد غیرمقیم بست و مسافرتهای غیرضروری به آمریکا ممنوع شد ، دیگر خیلی دیر شده بود.

جیسون کنی نخست وزیر آلبرتا هم امروز با اشاره به این مسئله گفت :«دکتر تام به ما می گفت نیازی به بستن مرزها بروی شهروندان کشورهای با میزان ابتلای بالا نیست و در ماه ژانویه تکرار می کرد که شواهدی برای انتقال این بیماری از انسان به انسان نیست. »

جالب است که حتی قبل از این اقدام هم مسافران ورودی به کانادا به شکل دلبخواهی 14 روزه می رفتند و هیچ اجباری برای این کار وجود نداشت و تا روز 25 مارس طول کشید که قانون قرنطینه لازم الاجرا شده و متخلفین مجازات شوند.

از سوی دیگر دکتر تام در اواخر ژانویه هنوز معتقد بود که “حتی اگر امکان انتقال بیماری از شخصی به شخص دیگر وجود داشته باشد ، این موضوع به ندرت اتفاق می افتد.” این موضوع در گزارشهای سازمان بهداشت جهانی ابتدا دیده شد و بعد از سوی برخی از مقامات دولتی در سرتاسر جهان از جمله دکتر تام تکرار شد. ولی خانم تام با وجود تمامی شواهد تا اوایل مارس صبر کرد تا این انتقال را تایید کند! همین اتفاق در مورد زدن ماسک هم رخ داد و او تا اواخر مارس اعتقادی به موثر بودن ماسک نداشت !!

بنابراین شاید بتوان گفت جاستین ترودو نخست وزیر و برخی از وزرای کابینه او بیش از حد به توصیه های سازمان بهداشت جهانی اعتماد کردند و بخش مهمی از مشکلات موجود در کشور ریشه در این اعتماد دارد. آنها برای لااقل دو ماه هر بیانیه ای را که از سوی سازمان بهداشت جهانی صادر می شد را بدون کم و کسر تکرار می کردند.

به باور کارشناسان هر کسی که مسائل سیاسی را دنبال می کند می داند این سازمان تصممیاتش را تنها بر اساس مسائل پزشکی و بهداشتی اتخاذ نمی کند. د رهفته های اخیر این سازمان متهم شده که بیش از حد از چین جانبداری می کند و همین مسئله تصمیمات این سازمان را تحت تاثیر قرار داده است . پس از انتقادات شدید دونالد ترامپ رییس جمهور آمریکا ، او امروز اعلام کرد کمک مالی کشورش به این سازمان را تا زمان اتمام بررسی عملکرد آن قطع کرده است .