افزایش مجدد ورشکستگی‌ها در کانادا همراه با اوج گیری موج دوم کووید 19

دفتر ناظر ورشکستگی کانادا این هفته گزارش کرد که 7658 کانادایی در سپتامبر ثبت ورشکستگی کردند که نمایانگر افزایشی 19 درصدی نسبت به ماه قبل و بالاترین از زمان آغاز پاندمی از مارس تا به حال بود.

با وجود سختی‌های اقتصادی که پاندمی با خود آورده، ثبت ورشکستگی در بخش زیادی از سال 2020 بسیار کم بود چون دولت مجموعه‌ای از برنامه‌های حمایتی بی‌سابقه را اجرا کرد که درآمد بسیاری‌ از کانادایی‌ها را تقویت کرد. این کمکی موقت برای بدهی‌های آن‌ها بود و آنها توانستند با این کمک ها سرشان را بالای آب نگه دارند.

آندره بولدوک متخصص ورشکستگی در مصاحبه‌ای گفت: «در روزهای اول کووید همه چیز از جمله درخواست طلب متوقف شد. امور مالی تغییراتی کرد اما حالا دوباره اوضاع دارد به نرمال بازمی‌گردد».

نرخ ورشکستگی یک سوم پایین‌تر از نرخ همین موقع سال قبل است، اما متخصصانی از جمله بولدوک انتظار دارد این نرخ در زمستان چند برابر شود و احتمالا از اوج‌های قبلی بالاتر برود.

او گفت: «پیش از کووید بیشتر خانوارها حقوق به حقوق زندگی می‌کردند. بدهی آن‌ها جایی نمی‌رفت، بنابراین هنوز بعد از کووید هم همانجا خواهد بود».

لیز مالهالند مدیر عامل خیریه پراسپر کانادا که هدفش گسترش فرصت‌های اقتصادی برای کانادایی‌هایی است که در فقر زندگی می‌کنند، وضعیت را به عنوان یک «تصادف قطار اسلوموشن که طی شش ماه آینده به وقوع می‌پیوندد» توصیف کرد.
او گفت دلیلش این است که با وجود اینکه بخش‌های زیادی از اقتصاد کانادا تا حدود زیادی بهبود یافته، این اتفاق برای کانادایی‌های کم درآمد نیفتاده است؛ در حالی که بیش از همه برای آنها احتمال از دست رفتن شغل‌شان به خاطر پاندمی وجود داشته و احتمالا بهبود وضعیت‌شان تا کنون هم از همه کمتر است.
با وجود اینکه خیلی از کانادایی‌ها تا به حال توانسته‌اند دوام بیاورند، مالهالند تخمین می‌زند که تا 25 درصد از جمعیت هر هفته شاهد بدتر شدن وضعیت مالی است و «بسیاری از خانوارها دارند ناگزیر به سمت صخره ورشکستگی حرکت می‌کنند و در زمانی در زمستان از آن پرت می‌شوند».
برنامه‌های دولتی از جمله کمک مالی اضطراری کانادا (CERB) کمک بزرگی برای خیلی از آن‌ها بودند، اما حالا که این برنامه تمام شده و تبدیل به برنامه دیگری شده که ضعیف‌تر است و آن هم قرار است سال آینده تمام شود، تعداد کانادایی‌هایی که در لبه قرار دارند بیشتر خواهد شد.

میشل پاملز مدیر عامل سازمان مشاوره اعتبار کانادا می‌گوید آن برنامه‌های حمایت درآمدی و برنامه تعویق پرداخت وام مسکن مسلما کمک کردند، اما آن‌ها حالا دارند به آرامی به اتمام می‌رسند.

او گفت: «برای خانواده‌هایی که به مشکل خورده‌اند، تعویق وام کمک کرده اما هیچ چیزی رایگان نیست».

پاملز می‌گوید حتی پیش از پاندمی خیلی‌ها از خدمات مشاوره اعتبار که می‌‌تواند به آن‌ها کمک کنند راه فراری از باتلاق مالی پیدا کنند، بهره نمی‌گرفتند.

به گفته او یک فرد متوسط که ورشکسته می‌شود اغلب چهار تا شش خط اعتباری چرخشی دارد و اغلب دارد بدهی‌هایش را بین آن‌ها منتقل می‌کند. او گفت: «آن‌ها فقط دارند توپ را جلو می‌برند تا اینکه بالاخره دیگر نتوانند اعتبار بگیرند و از آنجا به بعد اوضاع وخیم است. هر ماه عمق بدهی بیشتر می‌شود و بیرون رفتن از آن اغلب بسیار سخت است».

ورشکستگی می‌تواند شامل حذف بدهی به ازای از دست رفتن دارایی باشد و در این مورد قرض گرفتن در آینده هم تقریبا غیرممکن می‌شود. ورشکستگی همچنین می‌تواند در قالب پیشنهادی به طلبکاران باشد که طبق آن قرض‌گیرنده قبول می‌کند بخشی از بدهی را با تایید طلبکار پرداخت کند.

کانادایی‌های کم درآمد همچنین در معرض ریسک از دست دادن برنامه‌های کمکی معمولی هستند. حدود 35 هزار فرد مسن کم درآمد دیگر صلاحیت دریافت کمک هزینه درآمدی تضمینی را ندارند که می‌توانست تا سقف ماهی 917 دلار پرداخت کند. برنامه کمک فرزندان کانادا هم تا سالی 6 هزار دلار به ازای هر فرزند به خانواده‌ها می‌داد، اما حالا وابسته به ثبت مالیاتی است.

به همین دلیل پراسپر از دولت خواسته شروع به تامین مالی مجموعه‌ای از برنامه‌ها کند که به افراد کم درآمد کمک می‌کنند. مقابل کسری بودجه 343 میلیارد دلاری، این برنامه فقط 15 میلیون دلار هزینه خواهد داشت و به 750 هزار نفر کمک می‌کند.

مالهالند می‌گوید دیگر کشورها از جمله بریتانیا، استرالیا و نیوزیلند پول بسیار بیشتری صرف برنامه‌های مشابه کرده‌اند چون هزینه عمل نکردن بسیار بالاتر از خود برنامه‌ها خواهد بود.