روز شکرگزاری در کانادا
از سال 1957 تاکنون، روز شکرگزاری (Thanksgiving Day) در کانادا در دومین دوشنبه‌ی ماه اکتبر برگزار می‌شود. این روز تعطیل، فرصتی برای مردم است تا به خاطر برداشت مناسب و ثروت‌های دیگری که در سال گذشته به دست آورده‌اند، شکرگزاری کنند.
مردم در این روز چه کارهایی انجام می‌دهند؟
بیشتر مردم در دومین دوشنبه‌ی ماه اکتبر کار خود را تعطیل می‌کنند. آنها معمولا از این سه روز تعطیلی آخر هفته استفاده می‌کنند تا از خانواده و دوستانی که دور از آنها زندگی می‌کنند، بازدید کنند یا از آنها در منزل خود میزبانی کنند. بسیاری از افراد نیز در این تعطیلات طولانی آخرهفته، غذاهای ویژه‌ای درست می‌کنند.
معمولا رسم بر این است که آنها بوقلمون برشته و محصولات فصلی نظیر کدو تنبل، ذرت و مغز گردو استفاده کنند. اگرچه احتمال دارد که غذاهای دیگری نیز سر سفره وجود داشته باشد، مخصوصا اگر خانواده‌ها از نژاد غیراروپایی باشند. غذاهای سنتی که در این روز سرو می‌شوند، شامل بوقلمون کبابی شکم‌پر، پورهٔ سیب‌زمینی، سس گوشت، سیب‌زمینی شیرین، سس زغال‌اخته، ذرت شیرین، پای کدو تنبل و انواع سبزیجات فصل پاییز است. پای سیب و همبرگر نیز معمولاً پخته می‌شوند.
همچنین، تعطیلات آخرهفته‌ی شکرگزاری فرصت مناسبی برای رفتن به تعطیلات کوتاه پاییزی است. این ممکن است آخرین فرصت برای برخی از افراد باشد تا قبل از شروع زمستان، از کلبه یا منازل تفریحی خود استفاده کنند. دیگر فعالیت‌های پرطرفدار در این ایام تعطیل، شامل تفریح‌هایی در هوای آزاد می‌شود که امکان لذت بردن از رنگ‌های خارق‌العاده‌ی پاییز در کانادا، پیاده‌روی، و ماهیگیری را فراهم می‌کند. طرفداران تیم‌های فوتبال کانادایی نیز می‌توانند بخشی از آخرهفته‌ی خود را صرف تماشای بازی‌های کلاسیک روز شکرگزاری کنند.
زندگی عمومی
روز شکرگزاری یک تعطیلی ملی عمومی در کانادا است. بسیاری از افراد در این روز، کار خود را تعطیل می‌کنند و تمامی مدارس و ادارات تعطیل هستند. بسیاری از مغازه‌ها و کسب‌وکارها و سازمان‌های دیگر نیز تعطیل هستند. خدمات حمل و نقل عمومی نیز ممکن است به صورت پاره‌وقت خدمات ارائه دهند یا کلا تعطیل باشند.
تاریخچه
در 7 اکتبر سال 1967، نگهبانان و مزرعه‌داران، بازار سنت لارنس (St. Lawrence) را به یک نمایشگاه با قدمت ملی برای بزرگداشت میراث کشاورزی کانادا در روز شکرگزاری تبدیل کردند.
مدتها قبل از این که کاشفان و مهاجران اروپایی این سرزمین که اکنون کانادا نامیده می‌شود را کشف کنند، مردم بومی آمریکا مراسم و جشن‌هایی برای بزرگداشت اتمام برداشت و وفور محصولات برگزار می‌کردند. شکرگزاری‌های اولیه‌ی اروپایی به منظور قدردانی از برخی ثروت‌های بخصوص برگزار می‌شدند. یک نمونه از این مراسم اولیه، جشنی بود که مارتین فابیشر (Martin Frobisher) در سال 1578 بعد از سفر طولانی خود برای پیدا کردن مسیر شمالی از اروپا به آسیا برگزار کرد.
بسیاری از جشن‌های شکرگزاری در قرن هجدهم، بعد از رویدادهای مهم برگزار شدند. پناهجویانی که از جنگ داخلی آمریکا فرار کرده بودند، مراسم جشن سالانه‌ی شکرگزاری را با خود به کانادا آوردند. از سال 1879 به بعد، روز شکرگزاری هر ساله برگزارمی‌شد اما تاریخ آن مدام در حال تغییر بود و هر سال یک موضوع ویژه داشت. برای سالهای زیادی، موضوع آن “برکت نعمت‌های فراوان” بود. با این وجود، سالگردهای 25 سالگی و 50 سالگی حکمفرمایی ملکه ویکتوریا (Queen Victoria) و تاجگذاری کینگ ادوارد هفتم (King Edward VII) موضوع این جشن‌ها در سالهای بعدی بودند.
از انتهای جنگ جهانی اول تا سال 1930، روز متارکه‌ی جنگ (Armistice Day) و شکرگزاری هر دو در دوشنبه‌ی نزدیک به 11 نوامبر برگزار می‌شدند، که سالگرد پایان رسمی دشمنی‌ها در جنگ جهانی اول بود. در سال 1931، روز متارکه‌ی جنگ به روز بزرگداشت (Remembrance Day) تغییر نام داد و روز شکرگزاری به یکی از دوشنبه‌های ماه اکتبر انتقال پیدا کرد.
نمادها
روز شکرگزاری در کانادا در ارتباط با مراسم اروپایی برداشت محصول است. یکی از تصاویر مرسومی که در این روز دیده می‌شود، یک ظرف شبیه شاخ یا شیپور است که با میوه‌ها و سبزیجات فصلی پر شده است. این شاخ، که در لاتین به معنای “شاخ نعمت” است، نمادی برای فضل و فراوانی در یونان باستان بوده است. بوقلمون، کدو تنبل، ذرت، و فستیوالی از غذاهای فراوان نیز از نمادهای روز شکرگزاری هستند.
