اخبار کانادا

محققان ایرانی و آمریکایی برای بازگرداندن دریاچه ارومیه با هم همکاری می‌کنند

محققان ایرانی و آمریکایی برای بازگرداندن دریاچه ارومیه با هم همکاری می‌کنند

محققان ایرانی و آمریکایی برای بازگرداندن دریاچه ارومیه با هم همکاری می‌کنند
یک پروژه نادر برای نجات محیط زیست، دریاچه ارومیه در دستان محققان ایرانی و آمریکایی در پروژه ای مشترک که امید احیای آن میرود.

در یک پروژه مشترک نادر، محققان و مهندسان آب و ایرانی و آمریکایی در تلاشند تا یکی از بزرگترین دریاچه های نمک جهان؛ دریاچه ارومیه را احیا کنند.

این مطالعه مشترک توسط محققان دانشگاه ایالتی یوتا و محققان دانشگاه تربیت مدرس در ایران انجام شده است و یافته های آن باید در برنامه توانبخشی دریاچه ارومیه ایران (با ارزش 1 میلیارد دلار) استفاده شود.

تحقیقات مربوط به خشک کردن دریاچه نمک موضوعی رایج در بین محققان ایرانی و آمریکایی است ، بزرگترین دریاچه نمک در نیمکره غربی ، دریاچه نمک اوتا به عنوان دریاچه ارومیه خشک می شود و از سال 1847 سطح آب آن به نصف رسیده است.

دریاچه ارومیه در دو دهه گذشته بیش از 95 درصد ارزش خود را از دست داده است. این میزان شوری آب را افزایش می دهد و زندگی ذرات آب دریاچه را به خطر می اندازد.

کارشناسان می گویند ناپدید شدن گندم سیاه دریاچه ارومیه تهدیدی برای زندگی منطقه است زیرا برای تغذیه و زنده ماندن این موجودات به فلامینگوها و سایر گونه های پرندگان نیاز است. خشک شدن بستر دریاچه که در سالهای اخیر در حال تشدید است ، به شکارچیان این امکان را داده تا پستانداران در معرض خطر را در جزایر جنوبی دریاچه شکار کنند. اما از بین رفتن آب دریاچه همچنین می تواند منجر به مشکلات گرد و غبار برای پنج میلیون نفر از ساکنان حوضه دریاچه شود.

تیم دانشگاهی مشترک داده های 40 سال گذشته دریاچه را جمع آوری کرده و از آنها برای تعیین معیارهای بهداشتی هشت اکوسیستم دریاچه ارومیه استفاده کرده است.

یافته های منتشر شده در ژورنال تحقیقات هیدرولوژیکی منطقه ای نشان می دهد که تعیین هدف برای نگه داشتن سطح آب در یک سطح خاص ، مشکلات دریاچه را حل نمی کند.
دیوید روزنبرگ، استاد آزمایشگاه تحقیقات آب و محیط زیست دانشگاه ایالتی گفت: “ما نمی توانیم بگوییم که بازگرداندن سطح دریاچه به یک رقم جادویی اوضاع را بهبود می بخشد.” “برعکس ، ما باید ببینیم که شرایط اکولوژیکی از نظر اتصال به یکدیگر چیست و چگونه تغییرات سطح دریاچه با گذشت زمان بر این اکوسیستم تأثیر می گذارد.”

سمیه سیما، استاد دانشگاه تربیت مدرس گفت: “ما اکنون در یک مرحله حیاتی هستیم.” “هر مرحله سزاوار آن است و ما باید این کار را اکنون انجام دهیم.”

وی افزود: “ما باید این واقعیت را بپذیریم كه سطح دریاچه در حال تغییر است و سپس تلاش های خود را به طرز معناداری متمركز كنیم.”

محققان در این پروژه مقالات خود را با مجوز آزاد منتشر كرده و برای افزایش شفافیت و ترغیب محققان به فعالیت در این زمینه ، آنها را به صورت رایگان به اشتراک گذاشتند.

وی گفت: “این همکاری بین محققان آمریکایی و ایرانی بسیار ارزشمند است زیرا اشتراکات زیادی در این زمینه داریم و تنها می توان درک کرد که چگونه با کمک کمک می توان بر این مشکلات غلبه کرد.”

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا