زوج بریتیش کلمبیایی پس از 55 سال زندگی متشرک ،به فاصله چند روز بر اثر کرونا جان باختند

زوج بریتیش کلمبیایی پس از 55 سال زندگی متشرک ،به فاصله چند روز بر اثر کرونا جان باختند
جان و هلن ابرهر در یک بیمارستان بریتیش کلمبیا بستری بودند و با این حال نتوانستند همدیگر را بینند و خداحافظی کنند.

این زوج بریتیش کلمبیایی که در شام شب کریسمس 1965 با هم آشنا شدند، در روز کریسمس 2020 متوجه شدند که به کرونا مبتلا شده‌اند.

در فاصله 55 ساله بین این دو تعطیلات سرنوشت‌ساز، جان و هلن ابرهر دارای سه فرزند و 5 نوه شدند و از اعضای فعال کلیسای خود و جامعه پرنس جورج بودند.

آنها در حالی که هر دو در یک بیمارستان بستری بودند، به فاصله چند روز از دنیا رفتند بدون این که بتوانند یکدیگر را ببینند و خداحافظی کنند. شوهر 85 ساله و همسرش 78 ساله بود.

هلن وقتی 23 سال داشت از کلونا به پرنس جورج نقل ‌مکان کرد تا در رویال بانک کار کند. خواهر جان نیز همانجا کار می‌کرد و هلن را برای گذراندن تعطیلات با خانواده‌اش دعوت کرد و همانجا بود که جان بلافاصله از همکار جدید خواهرش خوشش آمد.

تریسی گلیکار دختر وی گفت: عمه‌ام همیشه می گفت می دانستیم که پدرتان به زودی کسی را می‌بیند که به اندازه کافی دوستش داشته باشد.

جان و هلن ظرف یک هفته نامزد شدند و 6 ماه بعد ازدواج کردند.

جوزف (جان) ابرهر در پرنس جورج در سال 1935 متولد شد. پدر بزرگ و مادر بزرگ وی تصمیم گرفته بودند آنجا بمانند.

پدر جان یک کارخانه کوچک اره برقی دایر کرد و جان از کلاس 7 از مدرسه بیرون آمد تا آنجا کار کند. او بقیه عمرش را در آن کارخانه کار کرد در حالی که دیگر اعضای خانواده به اوکاناگان و Lower Mainland رفتند.

هلن کارش را مدتی رها کرد تا بتواند گالیکار و دو برادر او را بزرگ کند. با این حال او نمی‌توانست یک جا بنشیند و به صورت داوطلبانه در کلاس‌های بچه‌هایش شرکت می‌کرد، اسکی یاد می‌گرفت و به بچه‌ها یاد می‌داد چطور شنا کنند.

گالیکار گفت: او در عمل مرا دیوانه کرد، هرگز نمی توانست تماشا کننده باشد.

هلن به خصوص شنا دوست داشت و در زمان بازنشستگی یکی از آرزوهایش را محقق کرد. آنها در خانه خود استخری ساختند که تبدیل به مرکزی برای آموزش شنا برای همسایه‌ها شد. به گفته گالیکار در آنجا صدها نفر شنا یاد گرفتند.

5 نوه ابرهرها هم در میان افرادی بودند که در همین استخر شنا یاد گرفتند. جان و هلن اغلب از نوه‌هایشان مراقبت می کردند ، اما دیدار خانواده با آغاز کویود و قرنطینه سال پیش، متوقف شد .

وقتی جان تحرکش را از دست داد و در خانه ماند، هلن همچنان فعل باقی ماند و پیاده روی روزانه و ارتباط با دوستان و خانواده اش را حفظ می کرد.

گالیکار گفت: او ماسک می‌زد اما ماندن در قرنطینه چیزی نبود که باب میلش باشد؛ بنایراین به خرید می‌رفت و زندگی خودش را ادامه می‌داد.

خانواده مطمئن نیستند که آنها چطور به کووید 19 مبتلا شدند. اما 22 دسامبر هلن به گالیکار گفت که جان اشتهایش را از دست داده است. گالیکار والدینش را برای انجام تست برد و آنها شب کریسمس تست انجام دادند و نتیجه‌اش را که مثبت بود روز بعد دریافت کردند.

28 دسامبر او تغییر در صدای مادرش را حس کرد و از وی خواست تا با 911 تماس بگیرد. و بلافاصله راهی خانه پدر و مادرش شد.

وی از دور شاهد سوار کردن پدر و مادرش به آمبولانس بود و در همان حالا آنها اصرار داشتند که نمی‌خواهند به وینتلیتور وصل شوند.

گالیکار آخرین بار با پدرش از طریق ویدیو چت و پیش از درگذشت او در 5 ژانویه صحبت کرد و چند باری هم با مادرش حرف زد. وقتی حال پدرش خیلی بد و شانس بهبودش خیلی کم بود، مادر او به نسبت خوب به نظر می‌رسید و این تا زمانی بود که او فهمید جان درگذشته است.

گالیکار می‌گوید: او از همانجا متوقف شد و فکر می‌کنم همه چیز از همانجا خیلی بد پیش رفت.