متخصصان حوزۀ فناوری رؤیای آمریکایی را در کانادا زندگی می‌کنند

متخصصان حوزۀ فناوری رؤیای آمریکایی را در کانادا زندگی می‌کنند

سیاست‌های مهاجرتی کوته ‌بینانۀ ایالات متحده استعداد‌های درخشان را به مهاجرت به کانادا سوق می‌دهد.
به نقل از وایرد – نیتین آلابور، توسعه دهندۀ آی او اِس از هندوستان در آمریکا زندگی می‌کرد و مشتاق بود که استارت آپ خود را آنجا آغاز کند. وی می گوید: «ایده‌های زیادی داشتم». ولی او توسط یک شرکت آمریکایی تحت ویزای H-1B استخدام شده بود، که مهاجر را به کارفرما متصل می‌کند. فرایند اخذ گرین کارت که اجازۀ آغاز کسب و کار شخصی را به مهاجر می‌دهد، سال‌ها زمان می‌برد. او می‌افزاید: «احساس می‌کردم در غُل و زنجیرم».
او خود را از این محدودیت رها ساخت. آلابور به جایی رفت که برای مهاجران بلندپرواز دنبال کردن رؤیای آمریکایی بسیار ساده‌تر باشد: کانادا.
او فهمید که کانادا در طول مدت کمتر از شش ماه مجوز کار دائمی را برای مهاجران متخصص صادر می‌کند، چیزی معادل گرین کارت آمریکا. در اواخر سال 2018 او و همسرش اقامت دائم کانا دا را به دست آوردند و آنها اکنون در حال توسعۀ یک استارت آپ برای خدمات مالی هستند. او هوشیارانه از دانشجویان و مهندسان جوان هندی دیگر می‌خواهد: مهاجرت به ایالات متحده هیچ مزیتی به دنبال ندارد، به جای آن به شمال [کانادا] بیایید.
مهاجران امور را به پیش می‌برند، این طور نیست؟ سال‌ها آمریکا بر این باور بود که نوآوری‌های فناوری توسط تازه‌وارد‌هایی از نیکولا تسلا گرفته تا سِرگی برین از گوگل و اِریک یوآن از زوم محقق می‌شود. سال‌ها سیلیکون وَلی قطب استعداد‌های جهانی بود.
اما اکنون برندۀ جهانی دیگری وجود دارد: کانادا و به طور خاص تورنتو. از سال 2013 به این سو، صنعت تکنولوژی در تورنتو سریع‌تر از هر شهر دیگری در آمریکای شمالی رشد داشته است. در سال 2017، تورنتو از مجموع شهر‌های سیئاتل، منطقۀ خلیج سن‌فرانسیسکو، و واشینگتون دی‌سی، شغل‌های بیشتری در حوزه فناوری ایجاد کرد. تورنتو مملو از مهاجر است و 50 درصد از ساکنین آن در بیرون از کشور کانادا متولد شده‌اند.
همیرا مالک موسس کانواس آنالیتیکس که برنامه‌های هوش مصنوعی را برای سامانه‌های نظارتی کارخانه‌ها درست می‌کند می‌گوید: «من آن را جوهرۀ سری خود می‌نامم». مالک که از پاکستان آمده بیش از سه چهارم مهندسان شرکت خود را از میان مهاجرینی از کشور‌هایی همچن ایران، سنگاپور و هند استخدام کرده.
چه اتفاقی افتاد؟ به یک دلیل و آن هم هزینۀ بسیار بالا، سیلیکون وَلی اکنون قربانی موفقیت خود شده است. تورنتو ارزان‌تر است. تورنتو اکنون به قطب هوش مصنوعی بدل شده است زیرا مکان مناسبی برای پیشگامان یادگیری ژرف است مانند کسانی چون جف هینتون در دانشگاه تورنتو.
گارث گیبسن رئیس انیستیتوی وِکتور در تورنتو که یکی از حامیان هوش مصنوعی در دانشگاه و صنعت است می‌گوید: «استعداد، استعداد را جذب می‌کند».
اما دلیل این امر آن است که ایالات متحده مهاجران را از خود می‌راند. پیگیری مهاجرت به آمریکا کاری مشقت بار است و سخت‌تر هم شده است.
در همین حال کانادا با مسّرت تمام برنامه‌ای خلاف برنامۀ آمریکا را در پیش گرفته است. سیاست‌های مهاجرتی کاناد مدت مدیدی است که تازه ‌وارد‌های تحصیل‌ کرده و متخصص را در اولویت قرار داده است. پس از سیاست‌های ملی‌گرایی ترامپ در سال 2017، کانادا مسیری سریع را مهیا ساخت تا مهاجرین متخصص بتوانند در طول 10 روز اجازه کار در این کشور را به دست بیاورند.
این رویه رشد بسیار سریعی را برای استعداد‌ها در حوزۀ هوش مصنوعی ایجاد کرد. انجام کارهای پیشگامانه در هوش مصنوعی نیازمند مهارت‌های مطالعاتی بسیار پیشرفته‌ای است. هیچ کشوری به اندازۀ کافی از این افراد را در اختیار ندارد. پس همه کشور‌ها تلاش می‌کنند از دیگر کشور‌ها قرض بگیرند. قافیه را زمانی خواهید برد که تور وسیعی پهن کنید. (ایران مملو نخبگان ریاضی است، و با چند شرکت مستقر در تورنتو که صحبت کرده‌ام مشتاقند که آنها را به کار بگیرند.)
رشد تورنتو همچنین به ما یادآوری می‌کند که فرهنگ هم مهم است. ایالات متحده این نبرد را نیز باخته است، نه به دلیل سیاست‌های مهاجرتی نادرست، بلکه اکنون چنین به نظر می‌رسد که آمریکا مکانی خطرناک و نژاد پرست است و مهاجران آن را گزینه ای خوب برای مهاجرت نمی دانند.