آیا در دوران رکود اقتصادی پیش رو،مسکن هنوز بهترین گزینه سرمایه گذاری در کانادا است ؟

آیا در دوران رکود اقتصادی پیش رو،مسکن هنوز بهترین گزینه سرمایه گذاری در کانادا است ؟
سرمایه گذاری بروی مسکن و به ویژه در شهرهای بزرگ این کشور زمانی این قدر مطمئن به نظر می رسید که رییس یکی از بزرگترین شرکتهای مدیریت سرمایه در جهان در سال 2015 گفت خرید آپارتمان در ونکوور بهتر از سرمایه گذاری در بازار طلا است .

اما به نظر می رسد شرایط اقتصادی پس از کرونا بتواند این باور را به چالش بکشد. درحالی که خانه نشینی ، بیکاری و ابهام در بازار کاری تقریبا تمام دنیا را از استرالیا تا آمریکا در بر گرفته ، موقعیت کانادا با سایر کشورهای صنعتی دنیا تفاوت چندانی نمی کند. با تضعیف بازار نفت و پایین رفتن قیمتها ، اقتصاد کانادا که امید به اوج گرفتن بهای نفت داشت ، کم و بیش با رونق بازار مسکن فعات است و حالا که صنعت مسکن هم فلج شده ، باید نگران روزهای آینده باشد. از هر سه فرد فعال در این صنعت ، یک نفر درخواست کمک مالی اضطراری داشته است . از سوی دیگر خانوارهای کانادایی هم جزو بدهکارترین ها در دنیا محسوب می شوند و شاید نتوانند در این طوفان اقتصادی مقاومت کافی داشته باشند. داگلاس هویس از مشاورین مالی درانتاریو می گوید :« به نظرم این هشدار جدی برای مواجهه با واقعیت های اقتصادی وبد. ما برای مدتها در دوره ای بودیم که اهمیتی نمی دادیم درآمدمان با ملکی که خریداری کرده ایم چقدر متناسب است و به زمان طولانی بازپرداخت وام دل خوش کرده بودیم ولی حالا واقعا میزان درآمد ما اهمیت پیدا کرده .»

باید قبول کرد کانادا در سالهای اخیر چاره ای بجز گسترش بازار مسکن و تبلیغ برای خرید ملک و در پی آن هجوم سرمایه و بالا رفتن قیمتها در برخی شهرها نداشته است . مسکن مهمترین بخش اقتصاد کاناداست و 15 درصد تولید اقتصادی کشور را به تنهایی تشکیل می دهد در حالیکه سهم نفت تنها 9 درصد بوده . اگر بازار مسکن لطمه ای بخورد و بدبینانه سقوط کند ، بازگشت آن بسیار دشوار خواهد بود. کانادایی ها دو دهه است که به خرج کردن بی حساب و کناب در این بازار عادت کرده اند و این مسئله با کاهش مداوم نرخ بهره همراه بوده است . مسکن یک ماشین تولید ثروت برای برخی از فعالین اقتصادی بوده و با بالاتر رفتن قیمتها ، گرفتن وام از بانک بیشتر شده و قیمتها هم دوباره افزایش یافته اند.

اما این چرخه حالا متوقف شده . شهرداری ونکوور از همین حالا اعلام کرده احتمال دارد ورشکست شود چون 45 درصد گفته اند امکان پرداخت کامل اقساط وام مسکن خود را ندارند و 25 درصد هم نمی توانند نیمی از مالیات ملک خود را امسال پرداخت کنند.

این شرایط کاملا متضاد با سال 2016 است که افراد خوش شانس دارای خانه مستقل در این شهر بدون اینکه از خانه خود را ترک کنند ، روزی 1600 دلار به قیمت خانه شان اضافه شد. در آن سال ارزش املاک شهر 47 میلیارد دلار بیشتر شد که دو برابر میزان درآمد همه شهروندان شاغل ونکوور بود!!

این روند برخی را تشویق کرد که وام مجدد روی املاک خود گرفته و پول ها را صرف تعطیلات دور دنیا ، بازسازی منزل و یا خرید املاک جدید برای کرایه دادن کنند. امروز با اینکه هر خانوار کانادایی نسبت به یک دلار درآمدش 1.76 دلار بدهکار است ، در ونکوور این نسبت به رقم وحشتناک 2.4 دلار می رسد که تنها با کشور ایسلند قبل از رکود اقتصادی سال 2008 برابری می کند.

با این شرایط اگر تنها 2 درصد صاحبان املاک شهر تصمیم به فروش بگیرند ، میزان لیستینگ ملک به اندازه ای خواهد بود که شوک سال 1990 را تکرار می کند.

مشکل بزرگ دیگر Airbnb است . در کانادا نزدیک به 170 هزار واحد فعال در بیزینس اجاره کوتاه مدت فعال بودند و با از بین رفتن تقریبی تمام بازار این وب سایت در شهرهای مختلف ، باید منتظر حضور برخی از این واحدها در لیستینگ فروش بود چون در نبود توریست و مسافر ، درآمدی برای صاحبان این واحدها متصور نیست.

در نهایت اینکه همیشه از سوی فعالان بازار مسکن دو عامل مهاجرت بین المللی و رونق اقتصادی و افزایش تعداد شاغلان به عنوان مهمترین محرکه های بازار مسکن نام برده شده اند . اما با همه گیر شدن ویروس کرونا 6 میلیون کانادایی به دریافت کمک هزینه اضطراری نیاز پیدا کرده اند و بانکها ناچار به تعویق پرداخت قسط وام 600 هزار نفر شده اند. با بسته شدن مرزها و نبود پروازهای بین المللی هم ورود مهاجرین طبق برنامه اعلام شده موضوعیتی ندارد.

ولی سوال بزرگ اینجاست : واقعا چند درصد از وام گیرندگان بازار مسکن در اقتصاد پس از دوران کرونا توانایی بازپرداخت اقساط شان راخواهند داشت ؟
http://iroonia.ca/