کروناویروس؛ مسافران ورودی نگران و ماموران مرزی نه چندان سخت گیر
کروناویروس؛ مسافران ورودی نگران و ماموران مرزی نه چندان سخت گیر
کروناویروس؛ مسافران ورودی نگران و ماموران مرزی نه چندان سخت گیر
در حالیکه ترس از کروناویروس همچنان دارد روی اقتصاد جهانی اثر میگذارد، مسافران نگران هستند که ماموران مرزی شاغل در ورودی فرودگاه مونتریال خیلی وضعیت را جدی نمیگیرند.
هویی در خروجی فرودگاه مونتریال-ترودو در روز جمعه در حالیکه تازه از چین رسیده بود گفت: «خیلی راحت است. واقعا خیلی ساده میگیرند. به نظرم با توجه به اینکه میدانیم چه ریسکهایی وجود دارد دیگر نمیشد بدتر از این کار کرد.»
این مسافر که ماسک به چهره داشت و قصد داشت خودش را به صورت داوطلبانه قرنطینه کند تا برخوردی محتاطانه داشته باشد، حیرتزده بود که بعد از اینکه یک ماه در چین بود و دهها ساعت را در پرواز گذرانده بود، چقدر ساده توانست از گمرک کانادا عبور کند.
همین مسئله جودیت یک شهروند مونترال با اصالت آسیایی را هم بعد از ورودش به کشور از سنگاپور متعجب کرد. او گفت در سنگاپور «همه درجه حرارت آدم را میسنجند. در رستوران، در هتل، در فرودگاه، همه جا. بعد میآییم اینجا و هیچ!»
هیچ بررسی سیستماتیک تبی انجام نمیشود. هیچ ماسکی به مسافرانی که از جاهای دارای کرونا میآیند داده نمیشود. به جای آن، سازمان سلامت عمومی کانادا (PHAC) سیستمی را انتخاب کرده که مسافران را تشویق میکند خودشان بیماری را تشخیص بدهند و به طور داوطلبانه وضعیت سلامت خود را اعلام کنند.
دکتر هاوارد انجو معاون افسر ارشد سلامت عمومی این سازمان گفت: «گرفتن روتین درجه حرارت راه موثری برای مبارزه با این ویروس نیست.»
بدون توجه به مبدا سفر هر مسافر، سازمان خدمات مرزی کانادا (CBSA) هیچ گونه آزمون سیستماتیکی انجام نمیدهد. عمر که تازه از قطر سرزمینی که کرونا به تازگی به آن رسیده، برگشته میگوید: «اگر ماسک به صورت دارم به خاطر این است که قبل از ترک کردن قطر ماسک خریدم.»
مسئولان گمرک هم به هیچ وجه مطمئن به نظر نمیرسند. ژان-پییر فورتن رییس ملی اتحادیه گمرک و مهاجرت که 11 هزار کارمند را پوشش میدهد گفت: «مسلما داریم نهایت تلاشمان را میکنیم. اما حقیقت این است که از ما خواستهاند نقشی ایفا کنیم که برای آن تعلیم ندیدهایم. ما برنامهریزی شدهایم تا کلاهبرداری و واردات مواد غیرقانونی را شناسایی کنیم. هیچ کس اینجا ادعا نمیکند متخصص تشخیص دادن فردی باشد که علائم تب دارد.»
در غیاب برنامهای بهتر، این اتحادیه هیچ انتخابی جز تکیه کردن بر اعلان داوطلبانه مسافران بینالمللی ندارد. از این افراد توسط ترمینال الکترونیک پرسیده میشود به استان هوبی در چین سر زدهاند یا خیر.
سازمان خدمات مرزی کانادا تنها اجازه دسترسی به «مناطق امن» را نداد. این بخش پذیرای مسافران مونتریال-ترودو بین خارج شدنشان از هواپیما و خروج از فرودگاه، است.
با وجود اینکه ایرکانادا بیشتر مسیرها به چین را معلق کرده، چاینا ایرلاینز به فرودگاههای کانادایی در مونترال و ونکوور خدمترسانی میکند.
هواپیماهای 200 نفره بویینگ 787 این ایرلاین روزانه به صدها مسافر بین پکن و چین و دو شهر کانادایی خدمترسانی میکنند و از خلاء نادری بهره میبرند که به خاطر کنار کشیدن پروازهای روزانه ایرکانادا به شانگهای و پایتخت ایجاد شده است. بر خلاف آنچه ممکن است تصور شود، به خاطر امنیت مسافران نیست که ایرچاینا ارتباطهای هفتگیاش با مونترال را کاهش داده است.
منبعی درون صنعت که خواست هویتش فاش نشود گفت: «تعداد مسافران بین دو شهر،حتی از زمان کنار کشیدن داوطلبانه ایرکانادا، دیگر آنقدر نیست که فرود آمدن پنج بار در هفته ایرچاینا به اینجا را توجیه کند.»
البته مسیر پکن-مونتریال همیشه به اندازه کافی مسافر دارد، اما تعداد مسافران از مونتریال که میخواهند به پایتخت چین بروند به شدت در هفتههای اخیر کاهش پیدا کرده است. منابع گزارش دادهاند که پروازهای ایرچاینا به چین در هفتههای اخیر با کمتر از 100 مسافر هم پرواز کردهاند.