ویروس کرونا با بدن چه می‌کند؟
مبارزه با ویروس جدید کرونا برای دکتر‌ها مبارزه‌ای با ناشناخته‌ها بوده است. این ویروس چگونه به بدن حمله می‌کند؟ عوارض آن چیست؟ چه کسانی ممکن است به شدت مریض شوند یا جان خود را از دست دهند؟ روش درمانش چیست؟ مطالعاتی که پزشکان در خط مقدم در ووهان با شیوع این ویروس انجام داده‌اند در حال یافتن پاسخ به این سئوال‌ها است.
علایم بیماری اغلب خفیف است
مرکز مراقبت و پیشگیری بیماری‌های چین بیش از ۴۴ هزار مورد ابتلای تاییدشده را بررسی کرده است و نتایج را در قالب گزارشی منتشر کرده است.
بر اساس این گزارش:
علایم بیماری در ۸۱ درصد خفیف است.
۱۴ درصد به علایم سخت مبتلا می‌شوند.
در ۵ درصد نیز وضع بیمار رو به وخامت می‌گذارد.
برخلاف گزارش‌های اولیه که نشان می‌داد مرد‌ها بیشتر به این بیماری مبتلا می‌شوند، این گزارش نشان می‌دهد که تفاوتی بین زنان و مردان وجود ندارد.
تب و حمله به ریه
این ویروس که (SARS-CoV-۲) نام دارد به جای درگیر کردن بینی باعث عفونت بافت‌های نرم و مجاری تنفسی در اعماق ریه‌ها می‌شود.
تب، خستگی و سرفه خشک متداولترین علایم در بین بیمارانی است که در بیمارستان بستری شده‌اند.
اما تیم‌های پزشکی مستقر در بیمارستان ژونگنان دانشگاه ووهان و بیمارستان جینینتان در ووهان می‌گویند که همه این علایم در همه بیماران دیده نمی‌شود.
از علائم دیگر می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
۳۱ درصد تنگی نفس داشتند.
۱۱ درصد بدن‌درد داشتند.
۹ درصد دچار گیجی بودند.
۸ درصد سردرد داشتند.
۵ درصد گلودرد داشتند.
این بیماری می‌تواند به سینه‌پهلو – التهاب ریه‌ها و آب‌گرفتگی کیسه‌های هوا – تبدیل شود و در نهایت باعث نارسایی ریوی شود.
اما این گزارش صرفا شامل مواردی می‌شود که بیمار به خاطر شدت بیماری در بیمارستان بستری شده است. خیلی از موارد خفیف این بیماری کشف‌نشده باقی می‌مانند.
اولین مرگ و میر
بر اساس مقاله‌ای که در مجله پزشکی لنست منتشر شده است، دو بیمار اولی که در بیمارستان جینینتان فوت کردند ظاهرا در سلامت کامل بودند، اما سال‌ها بود که سیگار می‌کشیدند و به همین خاطر ریه‌های ضعیفی داشتند. بیمار اول مردی ۶۱ ساله بود که هنگام ورود به بیمارستان شدیدا سینه‌پهلو کرده بود.
او مشکلات حاد تنفسی داشت، یعنی ریه‌هایش نمی‌توانستند به اندازه‌ای که برای زنده ماندن لازم است اکسیژن به بدنش برسانند.
عاقبت دستگاه تنفس مصنوعی نیز کفایت نکرد و قلبش به خاطر نارسایی ریوی از کار افتاد. او ۱۱ روز بعد از بستری شدن درگذشت. بیمار دوم هم که مردی ۶۹ ساله بود از مشکلات حاد تنفسی رنج میبرد.
پزشکان سعی کردند که او را با استفاده از یک ریه مصنوعی درمان کنند، ولی این هم افاقه نکرد و نهایتا فشار خونش به شدت پایین آمد و از سینه‌پهلو و شوک عفونی مرد.
احتمال مرگ افراد مسن‌تر بیشتر است
در آمار مرگ‌ومیر ناشی از این بیماری الگویی واضح دیده می‌شود.
به گفته مرکز مراقبت و پیشگیری بیماری‌های چین، کمتر از نیم درصد بیماران زیر ۵۰ سال جان خود را از دست داده‌اند.
اما بعد از آن به سرعت بر تعداد جان‌باختگان افزوده می‌شود:
۱.۳ درصد پنجاه و چند سال داشتند.
۳.۶ درصد شصت و چند سال داشتند.
۸ درصد هفتاد و چند ساله بودند.
۱۵ درصد بالای هشتاد سال داشتند.
البته میزان واقعی مرگ‌ومیر ممکن است بیشتر از این‌ها باشد، چرا که بعضی از بیمارانی که در حال حاضر تحت مداوا قرار دارند شاید در آینده فوت کنند و خیلی از موارد خفیف بیماری نیز هرگز کشف نمی‌شوند؛ و البته آن‌هایی که از قبل بیمار بوده‌اند.
آمار مرگ‌ومیر در بین کسانی که مشکل دیگری نداشته‌اند تنها ۰.۹ درصد است.
اما بر این اساس افزایش پیدا می‌کند:
۶ درصد کسانی که فشار خون بالا دارند.
۶ درصد کسانی که از مشکلات مزمن ریوی رنج می‌برند، مثل کسانی که سال‌ها سیگار کشیده‌اند.
۷ درصد مبتلایان به دیابت.
۱۱ درصد بیماران قلبی و عروقی.
