وال استریت ژورنال: ایران از بمبافکنها و ناوهای هواپیمابر امریکا نمیترسد
وال استریت ژورنال: ایران از بمبافکنها و ناوهای هواپیمابر امریکا نمیترسد
وال استریت ژورنال: ایران از بمبافکنها و ناوهای هواپیمابر امریکا نمیترسد
: روزنامه وال استریت ژورنال در گزارشی به بررسی اقدام اخیر امریکا در اعزام جنگندههای بی-۵۲ و ناوهای هواپیمابر خود به خلیج فارس پرداخته و به رهبران کاخ سفید توصیه کرده آمادگی نظامی خود را برای مقابله با چین و روسیه حفظ کنند و در خاورمیانه آن را هدر ندهند.
به نوشته این روزنامه امریکایی، شواهد حاکی از آن است که ایران حالت تهاجمی به خود گرفته است و ستاد فرماندهی مرکزی ایالات متحده درخواست نیروی بیشتر دارد. وزارت دفاع امریکا با این درخواست موافقت کرده است.
پنتاگون در تاریخ ۱۰ دسامبر اعلام کرد بمبافکنهای بی-۵۲ پرواز «سرزده و بدون توقف» دیگری را از امریکا به سمت خاورمیانه انجام داده و بازگشتهاند. آنها همچنین یک گروه ناو دیگر را به خلیج فارس فرستاده و یک اسکادران جنگنده را از اروپا به منطقه اعزام کردهاند. پنتاگون اعلام کرد در اقدامی نادر، یک زیردریایی حامل موشکهای هدایت شونده را به تنگه هرمز منتقل کرده است. ظاهرا تمامی این اقدامات برای متوقف کردن ایران است. اما این همان رویه بیاثر و روتین همیشگی است و باید متوقف شود. ارسال پیشرفتهترین و گرانترین تجهیزات نظامی به خاورمیانه در پاسخ به هر گونه اقدام تحریکآمیز احتمالی روش موثر و پایداری برای جلوگیری از رفتارهای ایران نیست.
ادامه این روند برای امریکا چیزی جز ضرر مالی ندارد؛ آمادگی نظامیشان را از بین برده و نیروی مورد نیاز برای رقابت و بازدارندگی در برابر چین و روسیه را از آنها میگیرد. این روزنامه امریکایی در ادامه مینویسد: با شروع روند انتقال دولت در کاخ سفید، کاهش نیروهای امریکایی در عراق و افغانستان و نزدیک شدن به سالگرد شهادت سردار قاسم سلیمانی، امریکا نگران تحرکات احتمالی ایران است. پنتاگون باید به اقدامات خود برای حفاظت از پایگاهها و مراکز دیپلماتیک ایالات متحده ادامه دهد.
اما تصمیمات اخیر امریکا یعنی استقرار نیروهای بیشتر در خاورمیانه نه میتواند بیش از این جلوی ایران را بگیرد و نه خیال متحدان منطقهای را راحت خواهد کرد. نویسنده این مطلب در ادامه ادعا میکند که ارتش امریکا قدرتمندتر از ارتش ایران است و البته سالها شاهد بوده که ایالات متحده بمبافکنها، جنگندهها و کشتیهای جنگی خود را هر وقت که خواسته به منطقه اعزام کرده است اما ایران کاملا باتجربه است و این مسائل را در محاسبات استراتژیک خود لحاظ کرده و ترجیح داده قدرتش را از طریق نیروهای متحد خود در منطقه به واشنگتن نشان دهد. ایران حتی در دورانی که تحت فشار شدید امریکا قرار دارد باز هم گاهی به روشهای مستقیم روی میآورد؛ ازجمله در حملات موشکی سپاه به نیروهای امریکایی در عراق که در ماه ژانویه سال جاری میلادی اتفاق افتاد.
(اشاره نویسنده به حمله موشکی ایران به پایگاه عینالاسد در پاسخ به ترور سردار شهید قاسم سلیمانی است) جالب اینجاست که این حمله پس از تقویت قوای نظامی امریکا در مه ۲۰۱۹ و در حضور یک ناو هواپیمابر امریکایی در منطقه اتفاق افتادهاند.
نیروهای نظامی متعارف برای مقابله با حملات نامتعارف چندان کاربردی ندارند، با این حال فرماندهی مرکزی ارتش امریکا همچنان خواستار اعزام این نیروها میشود. رهبران غیرنظامی امریکا باید به این درخواست پاسخ منفی دهند و رویکرد کشور خود را برای بازدارندگی در برابر ایران مورد تجدیدنظر قرار دهند، چرا که این رویکرد روی آمادگی نظامی امریکا فشار میآورد. مشکلات و نگرانیهای موجود در مجموعه ناوهای هواپیمابر امریکا به خوبی اوضاع را نشان میدهد؛ کاهش سطح آمادگی نیروها، اعزامهای بسیار طولانیمدت و رکوردشکن، خستگی ملوانان و خانوادههای آنها. مقابله با حملات گروههای مقاومت با استفاده از ناوهای هواپیمابر و دیگر تجهیزات فوقپیشرفته باعث میشود هزینههای امریکا بسیار بالا برود و از نظر راهبردی این کشور در موضع تدافعی قرار گیرد.
وال استریت ژورنال در ادامه به دولت ایالات متحده پیشنهاد میکند که روی اقدامات ارزانتری سرمایهگذاری کند که ارتباط بیشتری با رفتارهای ایران در «منطقه خاکستری» داشته باشد. نویسنده ادعا میکند که جمعآوری اطلاعات بیشتر و فعالیتهای نظارتی و شناسایی باعث میشود هیچ کشوری یا بازیگر غیردولتی در منطقه نتواند مطمئن باشد حملات خود را بدون اینکه شناسایی شود، انجام دهد. نویسنده این گزارش در ادامه هشدار میدهد که ایالات متحده باید تمرکز خود را به جای خاورمیانه بر چین و روسیه بگذارد و مینویسد: در بحث چین و روسیه زمان به نفع امریکا نیست.
در شرایط جنگی، هر دو دشمن یعنی چین و روسیه میتوانند خیلی سریع در تایوان یا کشورهای حوزه بالتیک اقداماتی را ترتیب دهند که دیگر برای امریکا جبرانپذیر نباشد یا حداقل جبران آن بسیار دشوار شود. امریکا باید برای جلوگیری از این مساله نیروهای بیشتری را هر چند به صورت موقت به منطقه هندوپاسیفیک و اروپا اعزام کند تا پکن و مسکو در محاسبات راهبردی خود چندان روی ضربه زدن به امریکا حساب نکنند. هر ناو هواپیمابر، بمبافکن و جنگندهای که به خاورمیانه اعزام میشود، میتوانست برای ترمیم اعتبار و بازدارندگی امریکا در برابر چین و روسیه به هندوپاسیفیک و اروپا اعزام شود. امریکا باید توازن را در این زمینه برقرار کند تا به چالشهای رقابت میان ابرقدرتها فائق آید. به عبارت دیگر، امریکا دیگر نمیتواند هزینه اقدامات همیشگی خود در خاورمیانه را بپردازد.