شمار کانادایی هایی که نمی‌توانند وام دانشجویی‌شان را پس بدهند رو به افزایش است
شمار کانادایی هایی که نمی‌توانند وام دانشجویی‌شان را پس بدهند رو به افزایش است
شمار کانادایی هایی که نمی‌توانند وام دانشجویی‌شان را پس بدهند رو به افزایش است
مطالعه‌ای جدید حاکی است تعداد رو به رشدی از کانادایی‌ها قابلیت و ثبات مالی مورد نیاز برای پس دادن وام دوران دانشجویی شان را ندارند .
با استناد به مطالعه‌ای که توسط Hoyes, Michalos & Associates Inc. که یک شرکت حسابداری واقع در تورنتو است انجام شده، بدهی دانشجویی مسئول یک مورد از هر شش مورد ورشکستگی (17.6 درصد) در میان انتاریویی‌‌ها در سال 2018 بود.
با گسترش دادن این امر به کل کانادا، با تخمینی که در این تحقیق زده شده فقط در سال 2018 باید حدود 22 هزار کانادایی که قبلا دانشجو بوده‌اند به خاطر مسائلی در ارتباط با بدهی دانشجویی خود ثبت ورشکستگی کرده‌باشند. از جمله آنها تقریبا یک سوم (30.6 درصد) افرادی بوده‌اند که سن‌‌شان زیر 29 سال بوده که این رقم نسبت به سال 2011 که درصد این افراد 21.9 درصد بوده، 10 درصد افزایش داشته است.
داگ هویز از موسسان این شرکت در بیانیه‌ای گفت: «سن افرادی که می‌بینیم به خاطر مواجهه با مشکلات به وجود آمده به خاطر بدهی دانشجویی وارد دفترمان می‌شوند هر سال دارد کم‌تر می‌شود.»
به غیر از ورشکستگی‌ها، این مطالعه می‌گوید تعداد بیشتری از دانشجویان حالا درخواست دریافت کمک مالی برای پرداخت هزینه‌های درس خواندن‌شان را دارند و این کمک‌ها را دریافت می‌کنند. به گفته این مطالعه، تنها در 10 سال اخیر Canada Student Loans 47 درصد وام‌های بیشتری را به 31 درصد دانشجویان بیشتر اهدا کرد.
این مطالعه به مسئله بدهی دانشجویی در کانادا به عنوان یک «بحران» و یک «اپیدمی» اشاره کرده که فاکتورهای مختلفی عامل شکل گرفتن آن بوده‌اند.
از جمله فاکتورهای مسئول، این شرکت در مطالعه خود به افزایش نرخ و هزینه‌های تحصیلی اشاره می‌کند که طی دو سال گذشته در سطح کانادا افزایشی 3.7 درصدی و در انتاریو افزایشی 4.6 درصدی داشته است. بر مبنای این تحقیق این مهم‌ترین فاکتوری است که باعث می‌شود افراد نتوانند وام‌های دانشجویی خود را بازپرداخت کنند.
این مطالعه همچنین می‌گوید چالش‌های مرتبط با شغل‌ها هم در این مسئله دخیل هستند که از جمله آنها می‌توان به کارآموزی‌های بدون درآمد، موقعیت‌های کاری پاره‌وقت و شغل‌هایی با درآمدهای حداقلی اشاره کرد که اجازه نمی‌دهند افرادی که وام گرفته‌اند بتوانند به اندازه‌ای پول دربیاورند که قابلیت پرداخت وام‌های‌شان را پس از فارغ‌التحصیلی داشته باشند.
در این مطالعه، شرکت همچنین به این نکته اشاره می‌کند که بازه انتظار رسیدگی به بدهی دانشجویی از طریق ثبت ورشکستگی مرتبط به بدهی‌های تضمین شده دولتی یک مشکل است.
بعد از فارغ‌التحصیل شدن، کانادایی‌ها باید هفت سال صبر کنند تا بالاخره بتوانند قرض‌های دانشجویی تضمین شده توسط دولت خود را از طریق ورشکستگی و ثبت پیشنهاد مصرف‌کننده حل کنند . اما چنین بازه زمانی انتظاری برای بدهی‌های دانشجویی خصوصی وجود ندارد و دلیل آن هم عواملی مثل وام‌های بانکی و خطوط اعتباری دانشجویی است.
داگ هویز در بیانیه‌ای گفت وقت آن رسیده که این دوره انتظار از بین برود. او گفت: «غیرمنصفانه است که فقط به خاطر اینکه یک دانشجو از وام‌های دانشجویی دولتی استفاده کرده جریمه بشود در حالی که یک دانشجوی دیگر به خاطر استفاده کردن از وام‌های خصوصی به سرعت کمک دریافت می‌کند.»
