سه سناریو برای پیش بینی شمار مبتلایان و مدت زمان خانه نشینی در کانادا

سه سناریو برای پیش بینی شمار مبتلایان و مدت زمان خانه نشینی در کانادا
با توجه به اینکه به خاطر شیوع کووید-19 مدارس بسته شده‌اند، رخدادهای عمومی کنسل شده‌اند، مکان‌های سرگرمی بسته شده‌اند و خیلی‌ها یا از خانه کار می‌کنند یا کار نمی‌کنند، بیشتر کانادایی‌ها حالا دارند با واقعیت فاصله‌گیری اجتماعی زندگی می‌کنند.

اما سوال‌های بسیار سخت‌تر این‌ها هستند که کی و چطور می‌توانیم از این وضعیت انزوا بیرون بیاییم. برای بررسی این سوال در مورد کانادا، دکتر کولجین مجموعه‌ای از وضعیت‌های مختلف در آینده را تست کرد. هر سناریو در اواسط مارس با مبتلا شدن بخش کوچکی از جمعیت کشور به ویروس آغاز می‌شود.

نکته مهم این است که سناریوهای مختلف درجات بالای عدم اطمینانی را که در هر مدل در نظر گرفته شده، دربرمی‌گیرند. بر پایه یک تغییر کوچک در این فاکتور که ویروس چقدر آسان می‌تواند از یک فرد به فرد دیگر منتقل شود، عددی که هنوز با دقت بالا مشخص نیست، درصدی از جمعیت که می‌توانند در اوج ویروس مبتلا بشوند می‌تواند تا 15 درصد متغیر باشد.

یک فاکتور ناشناخته دیگر این است که آیا ویروس طی ماه‌های تابستان کمتر فعال می‌شود یا خیر. این اتفاقی است که در ارتباط با آنفلوانزای فصلی و دیگر ویروس‌های دستگاه تنفسی می‌افتد، اما نمی‌توان فرض کرد دقیقا همین اثر برای کروناویرس هم عملی می‌شود.

با این حال، اگر یک تاثیر فصلی وجود داشته باشد، احتمالا فقط مسیر شیوع را به تعویق می‌اندازد و به طور چشمگیری آن را تغییر نمی‌دهد. جایی که سناریوها مقداری شفافیت ارایه می‌کنند مقایسه بین انتخاب‌های ممکن درباره این است که چقدر باید از فاصله‌گیری اجتماعی استفاده کنیم و این کار باید برای چه مدتی انجام بشود. مقایسه‌ها در ادامه آمده‌اند.

استراتژی اصلی ساده است. اگر همه افراد جامعه از هم فاصله بگیرند و منزوی شوند، ویروس هیچ جایی برای رفتن ندارد و طی دوره انکوباسیون 14 روزه می‌میرد. اما در عمل اینطور نخواهد بود. خانواده‌ها با هم قرنطینه می‌کنند و ممکن است چند هفته طول بکشد که ویروس درون یک گروه خانوادگی حرکت کند. در عین حال نیازی وجود دارد که حداقل تعدادی از افراد بیرون باشند و خدمات ضروری از جمله مراقبت از افراد مریض را انجام بدهند.
این سه سناریو مسیر حرکت همه‌گیری را در حالت‌هایی مقایسه می‌کنند که هیچ تدابیری اتخاذ نشود یا درجاتی متوسط یا شدید از فاصله‌گیری اجتماعی انجام شود. تدابیر به شیوه‌هایی پیچیده با هم در ارتباط هستند. به طور مثال، بسته شدن مدارس و پیشنهاد کار از خانه به شدت سرعت شیوع ویروس را بین دانش‌آموزان و همکاران کاهش می‌دهد، اما پتانسیل ارتباط خانوارها و جوامع محلی را بالاتر می‌برد چون افراد وقت بیشتری در محله‌های خودشان می‌گذرانند. بسته شدن مکان‌های اجتماعی از جمله رستوران‌ها و کافه‌ها می‌تواند ارتباط را حتی کمتر هم بکند.

اگر هیچ تدبیری اتخاذ نشود، ویروس به سرعت پخش می‌شود و تا حدود ژوئن به اوج خود می‌رسد. آن موقع تا یک چهارم جمعیت ممکن است در عین حال مبتلا باشد. در یک شهر بزرگ کانادایی، این مساوی با صدها هزار مورد خواهد بود که خیلی‌های‌شان شدید هستند.

در سناریوی متوسط، مدارس و تعدادی از کسب‌و‌کارها باز می‌مانند اما ارتباط اجتماعی تا 40 درصد کاهش پیدا می‌کند. اینجا وضعیت اوج، کمی تضعیف می‌شود و یک ماه به تعویق می‌افتد. تفاوت بزرگ‌تر زمانی اتفاق می‌افتد که تدابیر فاصله‌گیری اجتماعی قوی هستند و بیشتر جاهایی که مردم در آن جمع می‌شوند بسته ‌شوند. در این سناریو وضعیت اوج می‌تواند تا بیش از نصف تضعیف شود و تا اوایل پاییز از راه نرسد که تا آن موقع ممکن است مراکز درمانی قابلیت بیشتری برای مقابله داشته باشند.

هر سه سناریو در حالی تمام می‌شوند که بخش چشمگیری از جامعه تا یک سال آینده مبتلا شده باشند. بدون هیچ گونه فاصله‌گیری اجتماعی، این شامل بیش از 70 درصد جامعه تا پیش از اتمام دوران ویروس می‌شود. با فاصله‌گیری قوی، احتمالا کمتر از نیمی از جمعیت مبتلا می‌شوند.
این سه سناریو مسیر حرکت همه‌گیری را در حالت‌هایی مقایسه می‌کنند که هیچ تدابیری اتخاذ نشود یا درجاتی متوسط یا شدید از فاصله‌گیری اجتماعی انجام شود. تدابیر به شیوه‌هایی پیچیده با هم در ارتباط هستند. به طور مثال، بسته شدن مدارس و پیشنهاد کار از خانه به شدت سرعت شیوع ویروس را بین دانش‌آموزان و همکاران کاهش می‌دهد، اما پتانسیل ارتباط خانوارها و جوامع محلی را بالاتر می‌برد چون افراد وقت بیشتری در محله‌های خودشان می‌گذرانند. بسته شدن مکان‌های اجتماعی از جمله رستوران‌ها و کافه‌ها می‌تواند ارتباط را حتی کمتر هم بکند.

اگر هیچ تدبیری اتخاذ نشود، ویروس به سرعت پخش می‌شود و تا حدود ژوئن به اوج خود می‌رسد. آن موقع تا یک چهارم جمعیت ممکن است در عین حال مبتلا باشد. در یک شهر بزرگ کانادایی، این مساوی با صدها هزار مورد خواهد بود که خیلی‌های‌شان شدید هستند.

در سناریوی متوسط، مدارس و تعدادی از کسب‌و‌کارها باز می‌مانند اما ارتباط اجتماعی تا 40 درصد کاهش پیدا می‌کند. اینجا وضعیت اوج، کمی تضعیف می‌شود و یک ماه به تعویق می‌افتد. تفاوت بزرگ‌تر زمانی اتفاق می‌افتد که تدابیر فاصله‌گیری اجتماعی قوی هستند و بیشتر جاهایی که مردم در آن جمع می‌شوند بسته ‌شوند. در این سناریو وضعیت اوج می‌تواند تا بیش از نصف تضعیف شود و تا اوایل پاییز از راه نرسد که تا آن موقع ممکن است مراکز درمانی قابلیت بیشتری برای مقابله داشته باشند.

هر سه سناریو در حالی تمام می‌شوند که بخش چشمگیری از جامعه تا یک سال آینده مبتلا شده باشند. بدون هیچ گونه فاصله‌گیری اجتماعی، این شامل بیش از 70 درصد جامعه تا پیش از اتمام دوران ویروس می‌شود. با فاصله‌گیری قوی، احتمالا کمتر از نیمی از جمعیت مبتلا می‌شوند.