بهبود عملکرد مهاجران در بازار کار کانادا
عدم اشتغال مهاجران در کانادا چالشی دیرینه به شمار رفته، اما هم اینک شواهد اخیر نشان از تغییر جو منفی پیرامون این موضوع دارد.
گرچه این موضوع حقیقت داشته که اکثر مهاجران از درآمد کمی برخوردار بوده، و براساس گزارش اخیر Royal Bank of Canada، هزینه تولید سالانه ناخالص داخلی کشور 50 میلیارد دلار می باشد، اما داده های سازمان آمار كانادا حاکی از آن است كه پیشرفت قابل توجهی در این باره در حال انجام است.
در حال حاضر به هنگام ارزیابی معیارهای مختلف نیروی کار مهاجر، تمامی رویدادهای دلخواه نظیر اشتغال اکثر مهاجران در بازار کار، تعداد بیکاران کمتر و دستمزد رو به افزایش آنان، در حال رخ داد است.
در میان کارگران دارای سن پایه (بین 25 تا 54 سال)، میزان مشارکت افراد تازه وارد (افراد ساکن در کانادا به مدت 5 سال یا کمتر) از 74 درصد در سال 2006 به 78 درصد در سال 2018 افزایش یافته، که نشان می دهد امروزه افراد تازه وارد با سرعت بیشتری نسبت به پیشینیان خود در بازار کار مشغول به کار می گردند.
نرخ اشتغال تازه واردین (سهم کارگران دارای شغل) نیز بهبود یافته و از 65.2 درصد در سال 2006 به 71.3 درصد در سال 2018 رسیده است.
به همین ترتیب، مهاجرین ساکن در کانادا به مدت 5 تا 10 سال نیز، شاهد رشد قابل توجه میزان اشتغال خود از 75.6 درصد در سال 2006 به 79.5 درصد در سال 2018 بوده اند.
نرخ بیکاری (سهم کارگران به دنبال شغل) نیز کاهش یافته، به گونه ای که در میان تازه واردین، این میزان به 8.6 درصد در سال 2018 رسیده، که گرچه میزان بالایی به نظر رسیده، اما در مقایسه با میزان آن پس از رکود سال های 9-2008 (14.7 درصد) و 2006 (11.5 درصد)، پیشرفت چشمگیری داشته است. البته ناگفته نماند که نرخ آن در بین سایر گروه های مهاجر نیز کاهش یافته و از 7.3 درصد در سال 2006، به 5.3 درصد در سال 2018 برای مهاجران مقیم کانادا به مدت 5 تا 10 سال رسیده است.
شایان ذکر است که نرخ دستمزد مهاجرین نیز در حال افزایش بوده و در گزارش سازمان آمار کانادا در سال 2018، اعلام گشته که مهاجرین پذیرفته شده در کانادا در سال 2015، از درآمد بیش تری نسبت به سایر مهاجرین از سال 1981 تا کنون برخوردار می باشند.
علاوه بر این، مهاجرین دارای سن پایه و مدرک دانشگاهی، شاهد افزایش 3.5 درصدی دستمزد خود در سال 2017 در مقایسه با سال گذشته بوده اند، در حالی که دستمزد متولدین کانادا تنها 0.9 درصد رشد داشته است.
دو عامل مهم در این زمینه
اولین عامل مهم در بهبود عملکرد مهاجران در کانادا، استحکام و فشردگی بازار کار بوده، که افزایش تعداد بازنشستگان سالخورده، موجب گشته کارفرمایان کانادایی جهت پر نمودن موقعیت های خالی، به استخدام مهاجرین روی آوردند. طبق تحقیقات هیات کنفرانس کانادا، تمامی 9.2 میلیون سالخورده این کشور طی دهه آتی بازنشسته گشته، بدان معنی که کارفرمایان مجبور به استخدام مهاجرین خواهند گشت.
عامل دوم نیز اصلاحات حاضر در سیاست های مهاجرتی کانادا بوده، که شامل ایجاد اصلاحات در سیاست های انتخابی و همچنین تلاش های گسترده در حمایت از استقرار و انضمام تازه واردین می باشد.
اصطلاحات موجود در سیستم های اکسپرس انتری (Express Entry) و استان های سراسر کانادا نیز به احتمال بسیار در بهبود نتایج مهاجرتی تاثیر داشته، به گونه ای که در حال حاضر دولت و استان های فدرال با رتبه بندی متقاضیان بر پایه عوامل عمده انسانی نظیر سن، تجربه کاری، تحصیلات و توانایی های زبانی، مهاجرین دارای امتیازهای بیشتر را در اولویت قرار می دهند، که بر خلاف سیستم پیشین دولت مبنی بر پذیرش متقاضیان دارای امتیازات خاص صرف نظر از میزان امتیازات آنان عمل می کند.
ناگفته نماند که برنامه نامزدهای استانی کانادا (PNP) نیز در پیشرفت این زمینه نقش مهمی ایفا نموده، به گونه ای که سازمان ارزیابی مهاجرین، پناهندگان و تابعین کانادا (IRCC) خاطرنشان کرد که اکثر متقاضیان PNP با نرخ اشتغال و درآمد بالا که با گذشت زمان نیز افزایش خواهد یافت، پذیرش و در این کشور مستقر خواهند گشت. و ساکنین موقت بیشتری نیز تحت نظارت Express Entry و PNP، در حال گذر به ساکنین دائمی بوده و مهاجرین مقیم کانادا با پیشینه کاری یا تحصیلی در این کشور نیز، نسبت به مهاجرین بدون پیشینه، درآمد بیشتری دارند.
دولت های استانی و فدرال هزینه خدمات تعدیلی مهاجران از جمله آموزش های زبانی، خدمات اشتغالی و غیره را تامین نموده که IRCC بزرگترین سرمایه گذار اینگونه خدمات محسوب گشته و بودجه خدمات تعدیلی سالانه خود را طی دو دهه گذشته حدود پنج برابر و به 1.5 میلیارد دلار افزایش داده که بی شک منجر به پیشرفت و بهبود بازار کار کانادا خواهد گشت.
