چگونه مشاوران غیر قانونی مهاجرت را شناسایی کنیم؟

چگونه مشاوران غیر قانونی مهاجرت را شناسایی کنیم؟

با توجه به حجم بالای اعتراضات متقاضیان مهاجرت به اداره مهاجرت و شهروندی کانادا و ICCRC در زمینه دریافت خدمات مهاجرتی توسط افراد بدون مجوز و سودجویی‌ها و تخلفات انجام شده، لزوم تشخیص افرادی که دارای مجوز رسمی می‌باشند، توسط متقاضیان مهاجرت برای اینکه مورد سواستفاده قرار نگیرند، از اهمیت زیادی برخوردار است. به منظور افزایش آگاهی شما برای شناسایی این افراد، از مهم‌ترین راهکارها به موارد زیر می‌توان اشاره کرد:
1) در کانادا مشاورینی که دارای مجوز رسمی فعالیت در زمینه حقوق و یا مهاجرت می‌باشند می‌توانند مشاوره‌های حقوقی و یا مهاجرتی بدهند و در ازاء سرویس ارائه‌شده وجه دریافت کنند. این افراد باید «عضو رسمی ICCRC»، و یا «وکیل که عضو یکی از 13 کانون وکلای موجود در کانادا» و یا «محضرداری که عضو رسمی کانون محضرداران است» باشند.
افرادی که دارای مجوز رسمی فعالیت نیستند، اغلب از عناوینی گمراه‌کننده استفاده می‌کنند به عنوان مثال “notario” هیچ ارتباطی با مفهوم عنوان notaire du Quebec ندارد و فردی که عنوان خود را “notario” مطرح می‌کند محضردار و یا مشاور رسمی و یا وکیل نیست که بتواند مشاوره مهاجرتی بدهد.

2) فردی که تنها دوره‌های مهاجرتی را گذرانده است، به طور اتوماتیک مشاور رسمی تلقی نمی‌شود و اجازه فعالیت به عنوان مشاور رسمی ندارد. برای دست‌یابی به لیست مشاورین رسمی می‌توانید به سایت ICCRC مراجعه کنید. https://iccrc-crcic.ca/find-a-professional/ در سایت ICCRC از طریق ارائه نام، شماره عضویت (RCIC #) و یا آدرس به لیست مشاورین رسمی دست یابید.

3) داشتن قرارداد همکاری و یا مشاوره و وکالت الزامی است و این توافقنامه می‌بایست دارای جزییاتی از قبیل نحوه ارائه سرویس و مبلغ، تعهدات هر دو طرف قرارداد، باشد و مشخص نمودن هر گونه هزینه جانبی و هزینه‌های اضافی الزامی است.

4) دو طرف امضاء‌کننده قرارداد می‌بایست فقط وکیل و موکل باشند. شما نباید قرارداد را با نماینده و یا یک شرکت و هر شخص رابط دیگری به جز وکیل و یا مشاور رسمی امضاء کنید. نام کامل هر دو طرف امضاء کننده قرارداد، شماره مجوز وکیل و یا مشاور رسمی که قرار است، وکالت شما را انجام دهد به همراه امضاء هر دو طرف، از دیگر الزامات عقد قرارداد قانونی ارائه سرویس مهاجرتی می‌باشد.

5) اگر از شما خواسته نشد که فرم وکالت را امضاء کنید و یا اینکه ارائه‌دهنده سرویس در فرم وکالت به جای قید نام خود به عنوان وکیل، خود را دوست و یا یکی از افراد خانواده که دستمزدی برای ارائه سرویس نمی‌گیرد، معرفی می‌کند؛ می‌توانید مطمئن شوید که ارائه‌دهنده سرویس دارای مجوز رسمی برای فعالیت نیست.

فرم وکالت و یا (Use of a Representative FormIMM5476) فرم اداره مهاجرت است که تایید می‌کند که شما دارای وکیل و یا مشاور رسمی هستید و وی می‌تواند به نیابت و یا وکالت از شما، فایل درخواست را به اداره مهاجرت ارسال کند. این فرم دارای قسمت‌های متفاوتی است که علاوه بر اطلاعات اولیه شناسایی و آدرس هر دو طرف، می‌بایست قسمت مربوط به مجوز و نام کامل وکیل نیز در آن قید شود و به امضاء هر دو طرف برسد و تاریخ داشته باشد. وکیل شما هنگام ارسال و پیگیری فایل درخواست می‌بایست این فرم تکمیل شده را برای اثبات وکالت خود ارسال نماید.

6) هیچ‌گاه هیچ فرم خالی و تکمیل نشده را امضا نکنید. قبل از امضاء تمامی اطلاعات تکمیل شده در فرم را بررسی نمایید. لازم به ذکر است حتی اگر شخص دیگری فرم‌های درخواست مهاجرتی شما را تکمیل کرده است با امضاء فرم، شما مسئول مستقیم اطلاعات وارد شده در فرم درخواست هستید.

7) می‌بایست کپی فرم‌های تکمیل و امضاء شده در اختیار شما قرار گیرند.

8) حتی‌الامکان مبلغ قرارداد و یا هر مبلغ پرداخت برای دریافت سرویس را به صورت چک، کردیت کارت و یا انتقال بانکی انجام دهید و اگر مبلغی را به صورت نقد پرداخت کردید، حتما رسید رسمی دریافت، مطالبه کنید.

9) در صورتی که هزینه‌های دولتی و یا هزینه‌های دیگری را پرداخت می‌کنید، در ازاء پرداخت می‌بایست رسید رسمی دریافت کنید.

10) دقت کنید اگر ارائه سرویس و خدمات مهاجرتی شما در قرارداد مجانی است ولی برای سرویس دیگری طلب پرداخت مبلغ می‌شود، حتما باید قرارداد جداگانه‌ای برای آن سرویس تنظیم و امضاء گردد. بسیاری از افرادی که دارای مجوز نیستند، قرارداد ارائه سرویس‌های مهاجرتی را مجاناً انجام می‌دهند، اما در همان قرارداد سرویس‌های کاریابی و یا اخذ پیشنهاد کار را نیز قید می‌کنند که دارای مبالغ بالایی هستند در اینصورت باید قرارداد مجزایی تنظیم گردد.

بر اساس قانون، وکیل و یا مشاور رسمی مهاجرت که ارائه دهنده خدمات مهاجرتی می‌باشند، ‌نمی‌توانند در زمینه‌های کاریابی سرویس ارائه دهند مگر اینکه دارای مجوز کاریابی، در استانی که پیشنهاد کار صادر شده است، باشند.

11) بسیاری از شرکت‌های مسافرتی و یا موسسات مشاوره تحصیلی و یا حتی موسسات کاریابی نیز ممکن است پیشنهاد ارائه خدمات مهاجرتی را در کنار سرویس‌های خود بدهند. ولی این مسئولیت به عهده متقاضی است که از داشتن مجوز این موسسات در زمینه ارائه خدمات مهاجرتی اطمینان حاصل کند.

12) دادن گارانتی یکی دیگر از نشانه‌هایی است که می‌تواند توجه متقاضی را به چک کردن مجوز مخاطب جلب کند. زیرا هیچ‌گاه برای هیچ یک از برنامه‌های مهاجرتی بحث گارانتی دریافت ویزا مطرح نیست و کلا دادن گارانتی مردود است. علاوه بر این، زمان ثابتی برای بررسی هیچ یک از برنامه‌های مهاجرتی مطرح نیست. حتی زمان بررسی فایل‌های درخواست‌های مشابه نیز می‌توانند از یکدیگر متفاوت باشند.

13) پیشنهاد کار می‌بایست به تایید وزارت کار قرار گرفته باشد. کارفرما درخواست صدور مجوز وزارت کار را ارسال و سپس این تاییدیه به نام متقاضی و کارفرما صادر می‌گردد. دلیل لزوم ارسال درخواست از طرف کارفرما مستقیما به وزارت کار، در این است که کارفرما می‌بایست دلیل استخدام یک متخصص خارجی را به جای متخصصین داخلی ارائه بدهد. بنابراین مجوز وزارت کار نه تنها دارای مشخصات کارفرما و شما است بلکه اطلاعات کاملی در زمینه شغل پیشنهاد شده نیز داراست. درخواست گرفتن اقامت دائم و یا موقت شما به همراه این گواهی صادره از طرف وزارت کار انجام خواهد شد.

لازم به ذکر است که داشتن پیشنهاد کار و گواهی وزارت کار، نمی‌تواند هیچ گونه گارانتی برای اخذ ویزا محسوب گردد.

14) هیچ فردی قادر به تضمین قبولی فایل درخواست شما نخواهد بود. تصمیمی که بر روی هر درخواست مهاجرتی گرفته می‌شود، کاملا در دست افسر مهاجرتی پرونده‌تان می‌باشد و شما تنها زمانی که نامه کتبی افسر مهاجرتی را دریافت کنید، از نتیجه فایل درخواستتان مطلع خواهید شد و پیش از صدور این نامه، هیچ شخصی از نتیجه مطلع نخواهد بود.

15) هرگز به این جمله که به شما گفته شود، که در اداره مهاجرت دارای آشنا هستند و وی می‌تواند در پروسه بررسی پرونده درخواست شما کمک کند، اعتماد نکنید. ممکن است که فردی که پرونده شما را در دست دارد، افرادی را در اداره مهاجرت بشناسد. با این وجود افسر پرونده مهاجرتی می‌بایست تصمیم مستقلی بر روی پرونده شما فقط براساس شایستگی تان برای قبولی درخواست بگیرد و هیچ شخص دیگری ‌نمی‌تواند تاثیری در نتیجه درخواست شما داشته باشد.

16) همیشه قبل از شروع کار با مشاور مهاجرتی، جایگاه مشاور را از روی سایت اداره مهاجرت بررسی کنید و مطمئن شوید که در جایگاه خوبی قرار دارد. می‌بایست در سایت اداره مهاجرت (ICCRC) ، بررسی کنید که مشاوره رسمی اداره مهاجرت (RCIC)، درلیست اعضا، در وضعیت «فعال» باشد. این بدین معنا می‌باشد که فرد در جایگاه مورد تاییدی قرار دارد و می‌تواند به ازای دریافت وجه، مشاوره مهاجرتی ارائه دهد. اما چنانچه وضعیت وی در لیست به حالت تعلیق و یا باطل در آمده باشد، اجازه ارائه خدمات مهاجرتی ندارد.

17) حتما مطمئن شوید که مشاوره مهاجرتی دارای بیمه خطا و اشتباه (E&O Insurance) باشد. لازم به ذکر است کلیه مشاورین که در سایت اداره مهاجرت در وضعیت فعال قرار دارند، دارای این بیمه هستند و این بیمه یکی از شرایط مورد نیاز برای اعضا است.

مشاوره مهاجرتی بسته به حوزه فعالیتش می‌بایست ازکدهای تعهدات حرفه‌ای خود آگاه باشد. و شما می‌بایست از این موضوع مطمئن شوید. برای مثال، اگر مشاوره فقط بر روی درخواست ویزاهای اقامت موقت (مانند ویزای توریستی، دانشجویی، و سوپر ویزا..) فعالیت دارد، بنابراین دانش وی به کدهای تعهداتش در این زمینه‌ها محدود خواهد بود. لزوما همه مشاوران مهاجرتی قادر به پاسخ‌گویی در همه زمینه‌های مهاجرتی نخواهند بود. این وظیفه خودمشاور است که مشخص نماید آیا دارای تجربه و اطلاعات تخصصی لازم برای درخواست مهاجرتی شما است یا خیر.