چرا با وجود پاندمی و پیامدهای اقتصادی آن، قیمت مسکن در کانادا سیر صعودی دارد؟

چرا با وجود پاندمی و پیامدهای اقتصادی آن، قیمت مسکن در کانادا سیر صعودی دارد

به صورت تاریخی، به ازای هر یک درصد افزایش بیکاری، چهار درصد قیمت مسکن کاهش پیدا می‌کند.

با این حال، این اتفاقی نیست که طی چند ماه اخیر افتاده است. بین فوریه و آگوست امسال، نرخ بیکاری دو برابر شد اما بازار مسکن کانادا به اوج فعالیت خود رسید.

مالکانی که کار خود را در دوران پاندمی از دست دادند توانستند به خاطر برنامه‌های مختلف جایگزین درآمدی دولتی و تعویق پرداخت وام‌های مسکن، خانه‌های‌شان را حفظ کنند. این ابتکارها برای مالکان کمی زمان خرید و به آن‌ها اجازه داد نگذارند خانه‌شان را برای فروش بگذارند.

در عین حال، نرخ بهره کاهش پیدا کرد. این باعث شد هزینه قرض گرفتن برای خریداران کاهش یابد و سقف خانه‌ای که امکان خریدش را داشته باشند بالاتر رفت. نرخ پایین‌تر همچنین در زمانی تقاضا را افزایش داد که عرضه نسبتا پایین بود و در نتیجه با وجود دو برابر شدن نرخ بیکاری، قیمت مسکن به اوج جدیدی رسید.

اینکه روند افزایشی فروش و قیمت مسکن ادامه داشته باشد یا نه به چند فاکتور بستگی دارد: جدیت موج‌های بعدی کووید-۱۹، سرعت بهبود اقتصادی و باز شدن دوباره مرزها به روی مهاجران. با این حال، چیزی که بیشترین اثر را خواهد داشت عمل دولت و سیاست‌های دولت برای شناور نگه داشتن اقتصاد و کانادایی‌ها خواهد بود. تا موقعی که کمک دولتی از راه برسد، که ممکن است تا ورود واکسن یا روی پا ایستادن دوباره اقتصاد ادامه داشته باشد، قیمت دارایی‌ها می‌تواند به افزایش خود ادامه دهد.

از نظر مالی، به طور متوسط کانادایی‌ها حالا نسبت به دوران پیش از پاندمی وضعیت بهتری دارند. مخارج خانوار ۱۳ درصد کاهش یافته که میزان پس‌انداز را ۲۸ درصد افزایش داده است. برنامه‌های جایگزین درآمدی دولت نه تنها موثر بوده‌، که به نظر می‌رسد کمی بیش از حد هم بوده چون دولت به طور تقریبی هر دلار از دست رفته به خاطر پاندمی را با ۲.۵۰ دلار جایگزین کرد.

حالا که کمک‌های دولتی کمی عقب کشیده می‌شوند، اثرات این مسئله روی اقتصاد و مسکن جالب خواهد بود.

به نظر نمی‌رسد هفت درصد از دارندگان وام مسکن در بریتیش کلمبیا که پرداخت‌های‌شان را به تعویق انداخته‌اند نتوانند آن‌ها را پرداخت کنند. بعضی از تعویق‌ها به خاطر ضرورت نبوده و مردم حس می‌کنند پس‌انداز کردن ممکن است در این شرایط بهتر باشد. بعضی‌ها هم به خاطر از دست رفتن مقطعی شغل پرداخت‌ها را معوق کرده‌اند، اما بعد برنامه‌های دولتی به کمک آن‌ها آمد. در هر دو حالت افراد می‌توانند وام مسکن خود را پرداخت کنند.

متاسفانه مالکانی هستند که بیکار مانده‌اند و ممکن است وقتی انتخاب تعویق وام مسکن‌شان تمام شود مجبور به فروختن خانه شوند. برای این افراد حداقل یک نکته مثبت وجود دارد و آن این است که قیمت مسکن بالا رفته که باعث می‌شود آن‌ها نسبت به شش ماه قبل وضعیت بهتری داشته باشند.

گروهی که بیشترین ریسک را دارند سفته‌بازان کاندوها هستند. تغییرات عظیمی در مسکنی که مطلوب محسوب می‌شود شکل گرفته است. حالا که جنبش کار از خانه دیگر نه فقط یک روند موقتی بلکه یک ضرورت است، نزدیک محل کار زندگی کردن خیلی اهمیت ندارد. اقلامی که امروز در صدر لیست خرید افراد هستند شامل خانه‌های دارای حیاط پشتی و اتاق اضافی برای دفتر خانگی می‌شوند.

خیلی‌ها دارند کاندوهای مرکز شهر خود را می‌فروشند و در حومه شهر خانه می‌خرند. در نتیجه، در حالیکه لیستینگ‌های جدید کاندوها در حال افزایش است، تعداد خانه‌های مستقل دارد کم می‌شود. این روندی است که در آینده نزدیک فقط تشدید خواهد شد.