مرگ 63 کانادایی ایرانی تبار در سقوط هواپیمای مسافربری در تهران

مرگ 63 کانادایی ایرانی تبار در سقوط هواپیمای مسافربری در تهران

سایه شوم این اهریمنان در طی این چهل سال دامان هرکدام مان را به شکلی گرفت.
چه سیاسی بودیم و چه سیاسی نبودیم.
چه موافقشان بودیم و چه موافقشان نبودیم.
چه زیر بار زور و دیکتاتوری رفتیم و چه نرفتیم.
چه با تفاوت بودیم و چه بی تفاوت گذشتیم.
چه فقیر بودیم و چه ثروتمند.
چه جیره خوارشان بودیم و چه نبودیم.
چه روشنفکر بودیم و چه نبودیم.
چه ایران نشین بودیم و چه خارج نشین.

این سایه شوم چهل ساله، زندگیمان را سیاه کرد.
امروز چه خانواده هایی دور از هم اشک می ریزند و عزادارند. آنها حتی شانه عزیزانشان نزدیکشان نیست که سر بر آن بگذارند و بگریند.
چهل سال شستشوی مغزی دادند که ما خارج نشینان بی دردیم.
بیایید…
بیبینید‌…
بشمارید دردهایی را که ما از این کوچ اجباری کشیدیم.

ما خارج نشینان نیز میدانیم…
میبینیم…
می فهمیم…
اسارتی که شما در آن خاک پُرگهر کشیدید و می کشید.

این شصت و سه نفر امروز می توانستند زنده باشند و در آغوش عزیزانشان در خاکی که ریشه شان را جا گذاشته بودند نفس بکشند و زندگی کنند، تنها اگر این قوم انیران سایه مرگشان را جمع می کردند و از این خاک میرفتند و هوای مرگ را نیز با خود می بردند.