شکاف 50 میلیون دلاری بین حقوق مهاجران و نیروهای کار متولد کانادا
شکاف 50 میلیون دلاری بین حقوق مهاجران و نیروهای کار متولد کانادا
شکاف 50 میلیون دلاری بین حقوق مهاجران و نیروهای کار متولد کانادا
مطابق گزارش (Royal Bank of Canada (RBC شکاف حقوقی میان نیروهای کار متولد کانادا و مهاجران طی 30 سال گذشته دوبرابر شده است.
در سال 1968 مهاجران 4 درصد کمتر از کانادایی ها درآمد داشتند، این عدد اما به 10 درصد رسیده است.
تخمین زده می شود که این تفاوت سالانه 50 میلیارد دلار برای کانادا آب میخورد، که تقریبا برابر کل هزینه مهاجرانی که نمیتوانند در رشته خودشان کار پیدا کنند، یا افرادی که هیچگاه به تساوی حقوق نمیرسند است.
این چالش 50 سال است که وجود دارد. بهبود Credential recognition (فرایند تایید اینکه تحصیلات و سابقه شغلی فرد مهاجر در کشور دیگر برابر با استانداردهای تبیین شده برای نیروهای کار کانادایی است) یکی از شعارهای تبلیغاتی تکراری است، شعاری که امسال نیز شاهد آن هستیم. محافظه کاران، Green Party و NPD این مورد را جزء اولویت هایشان اعلام کرده اند.
اما با توجه به اینکه این موضوع مربوط به قوانین استانی است، دولت فدرال تا حدی می تواند آن را کنترل کند.
تشخیص چالش 50 میلیارد دلاری
مهمترین مانعی که مهاجران در پیدا کردن شغل به آن برمی خورند این است که کارفرمایان کانادایی در ارزیابی این که تجربه و تحصیلات مهاجران چقدر مطابق استانداردهای کانادا است مشکل دارند. این که کانادا هر سال از 175 کشور مهاجر میپذیرد این امر را سخت تر نیز کرده است.
تبعیض نیز مشکل دیگری است. Philip Oreopoulos استاد دانشگاه تورنتو نیز طی تحقیقات میدانی نتایج قابل توجهی به دست آورد. او 13,000 رزومه برای کارفرمایان مقیم تورنتو فرستاد، مشخص شد که افراد متولد کانادا که اسمی انگلیسی دارند از شانس بیشتری برای دریافت تماس برای اعلام زمان مصاحبه برخوردارند.
هنگامی که از کارفرمایان درباره این امر پرسیده شد، اعلام کردند که نگران هستند که افرادی که اسمی چینی، هندی، پاکستانی یا یونانی دارند، ممکن است از توانایی های زبانی لازم برخوردار نباشند.
تلاش های دولت فدرال
دولت فدرال نیز تاثیراتی دارد و طی دهه های اخیر باعث تغییرات چشمگیری در انتخاب مهاجران شده است.
از زمان آغاز سیستم اکسپرس انتری در سال 2015، متقاضیان مهاجرت بر اساس سن، تحصیلات، توانایی های زبانی و سابقه کاریشان رده بندی میشوند.
اتاوا بهترین کاندیداها را انتخاب میکند، افرادی که بالاترین شانس برای وارد شدن به بازار کار را دارند.
آغاز برنامه نامزدی استانی کانادا از سال 1999 نیز تاثیر مثبتی داشته است، به کمک این سیستم مناطق و استان ها میتوانند با توجه به نیازهایشان مهاجران را انتخاب کنند.
خوشبختانه، مدارکی جدیدی که راجع به استخدام و حقوق وجود دارد نشان میدهد که این چالش ممکن است تا 50 سال آینده حل شود چرا که اقتصاد کانادا بیشتر از قبل متکی بر توانایی های مهاجران است.