اسپانسری والدین برای سال 2020 چگونه خواهد بود

اسپانسری والدین برای سال 2020 چگونه خواهد بود
ماه ژانویه برای مهاجرانی که مایل هستند از طریق برنامه اسپانسری والدین و مادربزرگ و پدربزرگ‌ها، اسپانسر اعضای خانواده خود شوند، ماه ارسال درخواست است. در پی نتایج اخیر انتخابات در کانادا، هنوز مشخص نیست برنامه اسپانسری والدین چه وقت از سال 2020 آغاز به کار خواهد کرد و فرایند رسیدگی به درخواست‌ها چگونه خواهد بود.

این فرصت را‌ می‌توان غنیمت شمرد و به فکر راه‌های نوآورانه برای بهبود این برنامه بود. برای مثال دولت فدرال‌ می‌تواند یک برنامه آزمایشی سرمایه انسانی جدید برای برنامه اسپانسری والدین ایجاد کند.
هزینه‌ها و مزایای برنامه اسپانسری:
کانادا قصد دارد تحت برنامه 2019 تا 2021 خود، از طریق برنامه مهاجرتی اسپانسری 21 هزار متقاضی را جذب کند. این برنامه تنها حدود 6درصد مهاجران تازه‌وارد به کانادا را پوشش‌ می‌دهد. چرا که مزایای اقتصادی مهاجرت از این طریق به قوت سایر مسیرهای مهاجرتی نیست. برای کانادا به صرفه‌‌تر این است که از همسران و اعضای خانواده مهاجران اصلی و نیز پناهندگانی که در سنین پایین و جوانی به کانادا مهاجرت‌ می‌کنند، استقبال کند. چرا که این افراد در مقایسه با والدین و پدر و مادربزرگ‌ها ساعات طولانی‌تری را کار‌ می‌کنند و در نتیجه مالیات بیشتری عاید دولت کانادا خواهند کرد.

علاوه بر این، باید در نظر داشت که سیستم خدمات درمانی در کانادا بیشتر از ناحیه دولت اداره‌ می‌شود و وقتی افراد زمان بیشتری را در کانادا کار کنند، چنانچه در آینده به بیماری مبتلا شده و یا به هر نحو نیاز به خدمات درمانی داشته باشند، دولت آن را به راحتی تقبل خواهد کرد. از سوی دیگر، والدین یا پدر و مادربزرگ‌‌‌های مهاجران در سنینی وارد کانادا‌ می‌شوند که بیشتر از همیشه به مراقبت‌‌‌های درمانی نیاز دارند و این در حالی است که تا به حال به جامعه کانادا خدمتی نکرده و به دولت مالیاتی نداده‌اند. به عبارتی، بیشتر از آنکه برای دولت درآمدزا باشند، ممکن است در ابتدا ورود هزینه‌‌‌های درمانی به همراه داشته باشند.

از طرفی ورود پدربزرگ و مادربزرگ‌ها از لحاظ اقتصادی، برای کانادا توجیه‌پذیر نیز‌ می‌باشد. والدین و پدر و مادربزرگ‌‌‌های مهاجران‌ می‌توانند در مراقبت از کودکان نقش کمک ایفا کنند و بدین‌ترتیب به فرزندان خود در کاهش هزینه‌ها و افزایش ساعت کار یاری برسانند. همچنین با کار کردن در کانادا به درآمد خانوار هم کمک‌ می‌کنند.

اما آنچه که بیش از همه دارای اهمیت است، این است که خانواده سنگ بنای جامعه است و والدین و پدر و مادربزرگ‌ها با ساختن خانواده‌ای مستحکم‌‌تر به ساختن جامعه کانادایی مستحکم‌‌تر کمک‌ می‌کنند.
در ژانویه2019 حدود 100هزار متقاضی فرم درخواست اسپانسری را پر کرده و با هم بر سر این برنامه‌ی 21هزار سهمیه‌ای به رقابت پرداختند. مسلما کانادا نمی‌تواند همه را راضی نگه دارد و به همین دلیل اسپانسری والدین و پدر و مادربزرگ‌ها بسیاری را ناامید کرده است.

پیش از این، سیستم برنامه اسپانسری والدین به ترتیب دریافت پرونده، اولویت بندی‌ می‌شد. به عبارت دیگر، اولویت با متقاضیانی بود که زودتر اقدام‌ می‌کردند. ناکارآمدی این سیستم باعث شد که در سال 2011 حدود 165 هزار درخواست رسیدگی نشده و روی هم جمع شود و رسیدگی به این درخواست‌ها تا بیش از پنج سال هم به طول بیانجامد و بسیاری از والدین و یا پدر و مادربزرگ‌ها متاسفانه تا پیش از رسیدگی به درخواست‌ها از این دنیا‌ می‌رفتند.

به منظور رفع این مشکل، در سال2011، دولت کانادا اعلام کرد که موقتا درخواست‌‌‌های جدید این برنامه را متوقف‌ می‌کند و سهمیه سالانه را از 15هزار به 25هزار در سال‌‌‌های 2012 و 2013افزایش داد. سپس آن را به تعداد کنونی کاهش داد.

در سال2017، دولت سیستم جدید لاتاری اسپانسری را معرفی کرد. در این سیستم متقاضیانی که علاقه‌مند به اسپانسرشدن برای اعضای خانواده خود‌ می‌بودند، 30روز فرصت داشتند، تمایل خود را اعلام کنند و دولت به صورت تصادفی، درست مانند سیستم لاتاری گرین‌کارت آمریکا، آنها را انتخاب‌ می‌کرد و از آنها برای اسپانسرشدن دعوت‌ می‌نمود.

با وجود اینکه این سیستم نوآورانه بود، اما محدودیت‌هایی هم داشت. متقاضیان حتی نمی‌توانستند مطمئن شود که آیا هرگز اعضای خانواده‌شان قادر خواهد بود به کانادا بیاید یا خیر، زیرا ممکن بود هیچ زمان در قرعه‌کشی برنده نشوند. همچنین، متقاضیانی بودند که اسپانسرشدن برای والدین یا پدر و مادربزرگ‌‌‌های خود را جدی نمی‌گرفتند و علیرغم انتخاب‌شدن برای آوردن آنها به کانادا اقدامی نمی‌کردند و متاسفانه باعث‌ می‌شدند که تاخیرهایی ایجاد شود و آنهایی که واقعا حقشان بود از این فرصت بی‌نصیب بمانند.

در سال2019، سیستم دریافت تقاضاها، تغییر کرد و به همان روش قبلی اولویت ترتیب ارسال درخواست بازگشت. دولت تاریخ و زمانی را برای سابمیت و ارسال درخواست به صورت آنلاین مشخص کرد و 27هزار فایل اول را پذیرفت.

البته این روش نیز مشکلاتی را به همراه داشت. از آنجایی که بیش از 100هزار نفر به طور همزمان قصد ورود به سایت را داشتند، بسیاری موفق نشدند حتی به سایت وارد شوند. مدت زمان لازم برای تکمیل آنلاین فرم و سابمیت فایل به طور متوسط 10دقیقه بود. بنابراین پس از ورود به سایت هنوز متقاضیان فرم‌ها را کامل نکرده بودند که برنامه بسته شد. انتقادهای بسیار پس از بسته‌شدن برنامه ارسال شد.

حال چه باید کرد:
می‌توانیم برای سال2020 انتظار نوآوری‌هایی را در سیستم برنامه اسپانسری والدین داشته باشیم. از آنجا که همواره تقاضا برای اسپانسرشدن بسیار بیشتر از سهمیه موجود است، کانادا هیچ زمان نمی‌تواند رضایت همه مهاجران را جلب کند. اما‌ می‌تواند اقداماتی موثرتر انجام دهد.

اول اینکه، دولت سیستم ابراز علاقه‌مندی را کنار گذاشته و از مدل مبتنی بر درخواست استفاده کند. بدین ترتیب متقاضیان از قبل‌ می‌دانند که چه زمانی قرار است فرم درخواست اسپانسری توسط دولت جمع‌آوری شود و اسناد و مدارک خود را آماده‌ می‌کنند. زمانی که موعد مقرر فرا‌ می‌رسد، دولت فدرال باید برای ارائه فرم درخواست الکترونیکی یا کاغذی زمان کافی در اختیار متقاضیان قرار دهد. برای اینکه دردسری هم برای دولت ایجاد نشود، دولت‌ می‌تواند تلاش‌هایی را انجام دهد و از متقاضیان هزینه‌هایی را تمام و کمال دریافت کند تا فقط متقاضیانی که واقعا قصد اسپانسرشدن را دارند، تقاضا ارائه کنند.

دوم اینکه، دولت‌ می‌تواند سطح مهاجرت را بر اساس تعداد درخواست‌هایی که دریافت‌ می‌کند، تنظیم کند. این امر مستلزم انعطاف‌پذیری بیشتر برای جذب 10هزار درخواست اضافی در سال خواهد بود.

مورد سوم اینکه، دولت کانادا‌ می‌تواند همچنان برنامه سوپر ویزا را ادامه دهد؛ سوپر ویزا ، ویزای مالتیپل است که به والدین و پدر و مادربزرگ‌ها اجازه‌ می‌دهد تا سقف 1سال هر چقدر که‌ می‌خواهند به کانادا رفت و آمد کنند. البته سوپر ویزا مورد انتقاداتی هم قرار دارد چرا که دارندگان آن را به داشتن بیمه سلامت خصوصی که در توان مالی خیلی‌ها نیست ملزم‌ می‌کند. اما در ازای دریافت آن خیلی‌ها مطمئن‌ می‌شوند که در کنار عزیزانشان خواهند بود.

چهارم اینکه دولت کانادا‌ می‌تواند رویکردهای نوآورانه‌تری را برای مدیریت برنامه اسپانسری به کار ببرد. علیرغم تلاش‌هایی که در سال‌‌‌های اخیر برای بهبود این برنامه انجام شده یکی از دلایلی موفقیت بالای سیستم مهاجرت کانادا تمایل دولت کانادا برای یافتن راه حل‌‌‌های جدید برای چالش‌‌‌های طولانی مدت است. رونمایی از سیستم اکسپرس انتری در ژانویه2015 از جمله این اقدامات است.

ارائه طرح برنامه آزمایشی سرمایه انسانی والدین و پدر و مادربزرگ‌ها:
یکی دیگر از راهکارهایی که وجود دارد، معرفی رویکرد جدید بر پایه سرمایه انسانی به منظور مدیریت درست درخواست‌های اسپانسری است. دولت‌ می‌تواند برنامه آزمایشی کلاس اقتصادی راه‌اندازی کند و والدین و پدر و مادربزرگ‌هایی که جوان‌‌تر هستند و دارای تحصیلات عالیه، سابقه کاری و دانش زبان انگلیسی و یا فرانسه هستند در اولویت قرار بگیرند. این برنامه‌ می‌تواند در کنار برنامه‌‌‌های اسپانسری و سوپر ویزا برای پذیرش والدین قرار بگیرد.

با ارائه این برنامه آزمایشی، به طور میانگین سالانه بیش از 2هزار و 750متقاضی مورد پذیرش قرار بگیرند و با اضافه کردن همسران آنها، این رقم به 3هزار و 500نفر خواهد رسید. البته به این طرح ایراداتی وارد است اما در صورت بررسی دقیق‌‌تر و اصلاحات‌ می‌تواند در کاهش حجم تقاضا برای برنامه اسپانسری موثر باشد.

هنوز آینده برنامه اسپانسری والدین و پدر و مادربزرگ‌ها برای سال 2020 نامشخص است. اما آنچه که مشخص است مدیریت 100هزار تقاضا برای 21هزار سهمیه بسیار دشوار است.